Bazı yazarlar ne yazsa okunuyor, Paula Coelho da onlardan biri benim için. Aslında neleri okumayı seviyorum diye baktığımda, genelde gördüğüm, hep kendimden bişeyler bulduklarım, bir şekilde bir bağlantı kurmak istiyor insan belki de. Ama bu kitap başka bir tür oldu benim için, tamamen bambaşka , etrafımızda olmayan , gizli saklı kişiler ve olaylar olmasına rağmen, hatta genel olarak duygularını anlayamamış olmama rağmen, elimden düşürmeden, okuyabildim. Bunu da yazarın başarısına bağlı olduğunu düşünüyorum, her durumda okuyucuyu etki altına alabilmek.
Kitapta en düşündürücü olan, ki gerçekten bunu hayatta pek çok şey için yapıyoruz, sahiplenme duygusu. Eşimizi, evimizi, arabamızı, etrafımızdaki herşeyi o kadar sahipleniyoruz, o kadar bağlanıyoruz ki, bazı güzellikleri bu şekilde kaçırıyoruz. Mesela düşünsenize, ev almak çok önemlidir bizim memlekette, yıllar yılı çalışırız bir ev alıca diye, sonra da içini dolduracak diye. Halbuki, o parala dünyayı gezebiliriz, ama yapmayız, yapamayız. Ve bunun gibi pek çok örnek ...
Derin derin düşüne düşüne okuyunuz efendim...
Keyifli Okumalar..
