Başınıza gelen hadiseleri muhasebe ederken çok minik pencereden bakıp "Bu da mı benim başıma mı gelecekti?" diyerek kendinizi üzmek, yıpratmak ve burada takılmak yerine; "bu benim başıma şimdiye kadar ilk defa geldi oysa bundan evvel iyiydim, Rabbime hamdolsun" diyerek geniş bir pencere aralığıyla mutlu olabilmeye ne dersiniz? Bakınız, hadise aynı hadise lakin bakış değişik. Bir bakış ki en kötüyü iyi, en iyiyi kötü eden. Gözlerinizdeki perdeyi açmak sizi mutlu kılacaktır. Ha unutmadan: "Buranın iyilik, güzellik yurdu değil; imtihan yurdu" olduğuna iman edenleredir bu reçetemiz...