Beni
Göz göze gelince yandı yüreğim
Yaktı Suna gelin gözlerin beni
Kimin soyundansın aslın nereli
Yaktı Suna gelin gözlerin beni
Türkülere konu olansın güzel
Yiğidin halinden bilensin güzel
Garibi sevdaya salansın güzel
Yaktı Suna gelin gözlerin beni
İnan aranırsın baharın kışın
O ala gözlerin ceylan bakışın
Dünyada bulunmaz bir daha eşin
Yaktı Suna gelin gözlerin beni
Yakma beni n'olur aşkın narına
Dayanmaz bu gönül ah u zarına
İnceden bir ateş düştü serime
Yaktı Suna gelin gözlerin beni
Rehberi'yim yanar yanar inlerim
Niye hiç bitmiyor kara günlerim
Koyun olur hoş sedanı dinlerim
Yaktı Suna gelin gözlerin beni
ALİ METİN / OZAN REHBERİ
Sayfa 333 - Akçağ Yayınları - 1. Baskı I Ankara 2006Kitabı okudu
OrhanVeli'yi çoğumuz İstanbul ile ozdeşleştiririz. Belki onun İstanbul'u Dinliyorum şiiri çok bilinen bir şiiri olduğu icindir. Oysa kısacık hayatında Ankara'da bundugu zamanlar daha fazladır. İşte bunu bir dergi yazısında okuduğum zaman (ne yazık ki hangi degi olduğunu hatirlamiyorum ama bu konu ile ilgili bir kitap da varmiş) çok şaşırmıştım. Orhan Veli'nin çoğu zaman eğlenceli ve Türk insaninin kıvrak zekası ve espirili halini yansitan şiirlerini çok beğendiğim için aldım bu kitabı. Çok kalın bir kitap değil. Hikayeler bir kaç dakika içinde okunuverecek kadar kısa ve dili sade, akıcı, kaliteli. Daha önceki incelemelerde belirtildiği gibi Sait Faik öykülerine benzer bir havası var. Ben işsizlik (bu noktada incelemenin tamamı kaydolmamış ve beni nazikçe uyaran değerli öğretmenimiz 
presizpost'a şükranlarımı sunuyorum) ve baharın ettikleri öykülerini beğendim. Bu arada TRT uygulaması Tabii'de edebi sofralar programı yazarın işsizlik hikayesini incelemektedir. Şiddetle tavsiye ederim.
“Seninle baharın kiraz ağaçlarına yaptığını
Yapmak geliyor içimden.”
Ömür Törpüsü Şiiri...
Yorgun şehrin;
Pabuç eskiten sokaklarında,
Seğirtmeden, öylece yürüyorum…
Gün,
Akşam kızıllığına yakın.
Sola duyarlı o ânı yaşıyorum.
Mevsim bahar,
Bahar Şiiri
Bu sabah mutluluğa aç pencereni
Bir güzel arın dünkü kederinden
Bahar geldi bahar geldi güneşin doğduğu yerden
Çocuğum uzat ellerini
Şu güzelim bulut gözlü buzağıyı
Duy böyle koşturan sevinci
Dinle nasıl telaş telaş çarpıyor
Toprak ananın kalbi
Şöyle yanıbaşıma çimenlere uzan
Kulak ver gümbürtüsüne dünyanın
Baharın gençliğin ve aşkın
Türküsünü söyliyelim bir ağızdan
~Ataol Behramoğlu
Şevki Yok Şiiri
…
Farkı yoktur giryeden rûy-ı çemende kalenin.
Hûn-ı hasretle dolar câm-ı safâsı lâlenin.
Meh bile gayretle âğûşunda ağlar hâlenin!
Gönlüme te’siri olmaz âteş-i seyyâlenin.
Geldi ammâ n’eyleyim sensiz bahârın şevki yok!
….
Recaizade Mahmut Ekrem