Bahar Ulus
@baharu13
Öğrenci
Bilişim Sistemleri ve Teknolojileri
İstanbul
95 reader point
Joined on December 2017
Okuma Hedefleri
Neden İşçi Partisi’ne girmiyorsun? Girmem, çünkü benim yerim kütüphane. Ben ışık arayan, aydınlanmak ve aydınlatmak isteyen bir insanım. Politikanın kurtarıcılığına inanmıyorum...
Sayfa 50
Ben seni tanıdıktan sonra yaşamağa başladım…
Sayfa 41
Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaplardaki insanları, sokaktakilerden daha çok sevdim.
Sayfa 39
Reader Follow Recommendations
Anladım ki aklına geleni yazmak yazı yazmak değildir.
Sayfa 27
Anlıyorum ki, zalim ve kıyıcı bir gerçekten kurtulmanın tek çaresi, reel dünyadan kitaplar dünyasına sığınmak.
Sayfa 23
Belki otobiyografik bir roman kaleme almak caiz. Ama birkaç sayfada bütün bir ömrün muhasebesini yapmak hem tehlikeli hem abes.
Sayfa 21
Ona göre, gerçek entelektüel bir zümrenin emir kulu değildir, gerçek entelektüel bir devrin şuuru olmak zorundadır …
Sayfa 18
Bir gün sana dünyada dayanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğreteceğim.
Sayfa 95 - Can yayınlarıKitabı okudu
Benim ona tutunabilmem için onun benden başka bir dayanağı olmamalı.
Sayfa 93 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bir kadın çocuğu dövdü. Dayak yiye yiye bu şehirde yaşamayı öğrenecekti. Hep tetikte olacaktı. Yasaktı dalgınlık. Daldı mı, büyük şehir insanı kornalar, çanlar, küfürler, gıcırtılar, çarpmalarla kendine getiriyordu. Güler’e baktı. Onlar da mı dalmıştılar. Yoksa bu şehir onları da mı kendilerine getirecekti
Sayfa 77 - Can yayınlarıKitabı okudu
Bazen,görünür bir sebep olmadan,insana önünden geçtiği yapı,bir sokak köşesi,üstünde oturduğu sandalye hayatında önemli bir yer tutacakmış gibi gelir.
Sayfa 59 - Can yayınlarıKitabı okudu
Ertesi gün sıkıcı bir sabahla başlayacaktı. Kim bilir, iç sıkıntısı olmasa, belki insanlar işe gitmeyi unuturlardı. ‘İş avutur,’ derdi babası. O böyle avuntu istemiyordu. (…) Ama biliyordu: Yetinemeyecekti. Başka şeyler gerekti. Güçlüğü umutsuzca zorlamak bile güzeldi.
Sayfa 52 - Can yayınlarıKitabı okudu
On kuruşluk tombalalar. Şimdi kim bilir kaç evde, kim bilir kaç kadının ‘Aman ayol, bu ne kötü şans böyle’ sözüne karşılık kim bilir kaç erkek ‘Üzülmeyin; kumarda kaybeden aşkta kazanır’ diyordur. Kim bilir kaç erkek de acele edip bu sözü ondan önce söyleyemediler diye onu kıskanıyordur. Biliyorum sizi. Küçük sürtünmelerle yetinirsiniz. Büyüklerinden korkarsınız. Akşamları elinizde paketlerle dönersiniz. Sizi bekleyenler vardır. Rahatsınız. Hem ne kolay rahatlıyorsunuz. İçinizde boşluklar yok. Neden ben de sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız?”
Sayfa 49 - Can yayınlarıKitabı okudu
Sanki onu tanıyormuşum, görmesem bilecekmişim gibi bakıyordum geçenlere.
Sayfa 13 - Can yayınlarıKitabı okudu
Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. İçimdeki sıkıntı eridi.
Sayfa 13 - Can YayınlarıKitabı okudu