Toplumun diğer özellikleri gibi ekonomi, akrabalık, politikalar ve teknoloji de rahatsızlıklar ve engelleri deneyimleme, bunlardan bahsetme ve yargılama biçimimizi etkiler. İlaç kullanımının kendisi zaten kültürün bir ürünüdür. Temeli öncelikle bedeni ve zihni birbirinden ayırabileceğimiz inancına, ikinci olarak da zihni içerisinde yaşadığımız ortamlardan ayırabileceğimiz inancına dayanan ideolojik bir duruştur; sanki kültür biyolojik gerçekleri gizleyen can sıkıcı bir etkenden ibaretmiş gibi.
bana bahardan bahsetme, bahsetme açılan güllerden
çünkü baharda herkes güzeldir, herkeste bir rüzgâr...
herkes dağılan saçlarını yağmura tutmaya başlar
artık kimsenin bir hikâyesi yok, kimsenin bir selâmı
sonra oturdum ve düşündüm bana iyi gelecek yüzünle.
Mehmet Tepe
"Gerçekleşene kadar kimseye profesyonel işlerinle ilgili kişisel hedeflerinden bahsetme. Projelerini gizli tut. Onlar için sessizce çalış. Dillendirme. Günü geldiğinde ortaya somut bir şeyler koy. O zaman sen değil yaptıkların konuşsun. Evet bunu kendime şiar edineceğim." (Jack Brighty)
Ateşten gömlek giymeye cesaretin yoksa , bana aşktan bahsetme!
Onun ruhumda karıştırmadığı bir nokta, altüst etmediği bir köşe kalmadı.
Faşist liderlerin kendilerinden bolca bahsetme özelliği
Düzenimiz ne kadar gayri-şahsileşirse, kişilik de bir ideoloji olarak o kadar önem kazanır. Birey ne denli çarkın bir dişlisi olmaya indirgenirse, gerçek hayattaki bu zayıflığını telafi etmek için onun biricikliği, özerkliği ve öneminin de o kadar vurgulanması gerekir. Bu yöntem her dinleyiciye ayrı ayrı uygulanamayacağı ya da ancak daha genel, soyut bir düzende uygulanabileceği için lider tarafından vekaleten uygulamaya konur. Hatta takipçilerden esirgenen özel kişilik imgesinin lider tarafından sunulması, totaliter liderliğin sırlarından biridir bile denebilir.
Sayfa 10 - Kişisel Unsur: Ajitatörün Kendini Tarif EdişiKitabı okuyor
"İkinizin birbirinizden nefret ettiğini sanıyordum." Will rahatsız görünüyordu. "Nefret güçlü bir kelime.
"Sadece bir süredir konuşmamıştık." dedi Ryan. "Sekiz yıl kadar."
"Öyle bir şey.”
"Neyse, komedi ikilisi tekrar bir araya geldiğinde ora lunmaktan onur duydum."
Osmanlı Imparatorluğu'nun klasik kurumsal yapısı, az çok birbirine yakın büyüklükte topraklan elinde tutan ve merkez den atanan memurlara oransal vergi ödeyen bağımsız bir köylü kitlesinin varlığını öngörüyordu. Bu memurlar, ya vergiyi merkeze aktarırlar ya da bunun karşılığında merkeze çoğu zaman askeri bazen de sivil nitelikte hizmetler verirlerdi Bu memurlann temel özelliği, statülerini miras yoluyla veya mahalli nüfuzlanna dayanarak değil, merkezi otorite tarafından tayin edilmiş olmaları dolayısıyla elde etmeleriydi. Aynı şekil de, ayncalıkları kolayca geri alınarak reaya statüsüne indirile bilirlerdi. Teorik olarak, 15. yüzyıldan sonra sadece hanedan ailesi varlığını başkalanna borçlu olmayan bir statüye sahipti;
bu statü padişaha güçlü kullanma servet bahşetme ve bu servetleri yok etme gücünü veriyordu. Böylesine mutlak bir iktidarın kullanılabilmesi için, çevrede güç odaklanrının henüz doğarken boğulmasını sağlayacak etkin bir mekanizmanın gerektği ortadadır. Müstakbel iktidar odakları ortadan kaldırılmaksızın klasik modelin sürekliliği sağlanamazdı; saray açısından, tebaaların, fermanla yükseltilmedikleri sürece, kontrol edilebilir bir durumda tutulmaları zorunluydu.
"Bu planlı mıydı?"
Ryan mahcup görünüyordu. "Tamamı değil. Sadece... Dövüşmek zorunda kalacağımızı bildiğimizde... Will istemedi."
"Sen de istemedin." dedi Will.
“Doğru. Ama bana yapacağın şeyi bilseydim sana gerçekten vururdum. Yani, çeneme vurdun. Dişim kırılabilirdi."
"O kadar sert vurmadım. Ve ilk önce sen bana vurdun." Will
Bunlar çok tatlı..
"İşte. Sağlam bir yumruğun hangi kısmını anlamamıştın?"
"Gerçek gibi görünmesini sağlamak zorundaydım."
“Ben gerçek gibi görünmesini sağladım ve bunu yapmak için sana vurmak zorunda değildim.”
“Kan akıttın. Bu anlaşmamızın bir parçası değildi."
Sanırım kaburgamı kırdın." Will'in suratı hâlâ kaya gibiydi. Sonra birden sırıttı. “İyi iş çıkardın.”
Bazen elinizdeki tek şey şimdidir.
Gerçekten de bir insanın dökebileceği gözyaşının bir sınırı olmasını ümit ettim.