Yok olmamış varlık var mı bir tek?
Her şey bir gün, dağılıp gidecek.
Öyleyse vara yoğa ne bakarsın?
En iyisi yoku var, varı yok bilmek.
Sayfa 92Kitabı okudu
Erkekler utansın. ;D
Çok açık ki bizde kadınlar erkeklerden iyi giyinir, daha doğrusu kadınlar bu konuda daha gayretlidir. Erkeğimiz maalesef pasaklıdır; saçı sakalı karmaşıktır, dağınıktır. Alt tabakada bile kadınlar kendine dikkat eder; kocasına bakarsın berbattır, kendini salmıştır. Ancak çok açık ki erkekler de artık kadınlar kadar kendilerine özen göstermeye çalışıyor. Çünkü sadece kadınlar değil; artık bütün toplum, kendine özen göstermeyenleri dışlıyor..,
Sayfa 250 - KronikKitabı okudu
"Bir saat gelir, bir tel kopar, bir kiriş çatırdar, kuşlar havalanır önünden, bir bakarsın hayatının bütün camı çerçevesi inmiş, yine ayazda kalmışsın. Yüzünün cilası kazınmış, ellerin cebinde, enseni omuzlarına gömmüş, sağa sola boş boş çaresiz bakıyorsun. Aklını toparlamak için gözlerini boşluğa dikiyorsun, kafanda bir uğultu, boşluktan çıkan boşluk, başka hiçbir şey yok."
Sayfa 83 - İletişim Yayınları
Yaşamak her saniyesinde kararlar vererek sürmez, aldığın kararlar elinden uçup gidiverir, bakarsın o seni sürüklemiş, şaşıp kalırsın, başka bir şey yapamazsın. O zaman bari yıpranmadan yaşa, acılarını uzatma, çabuk bitir.
Sayfa 144
Aşk bir insanı yere yıkabilir, onu tekrar ayağa kaldırabilir, onu yeniden rezil edebilirdi. Bugün bakarsın beni sevmiş, yarın seni, öbür gün onu! Böyle kararsızdı aşk.
Sayfa 47
"Çık gel uzaklardan.
Belki bakarsın bir şiir oluruz..."
Ne güzel.
Yapraklar gibidir insan soyu.
Bir yandan rüzgar bakarsın onları döker yere,
bir yandan bakarsın bahar gelir,
yenilerini yetiştirir, yeşertir orman,
böylece soyların biri göçer, biri doğar.
Sayfa 124 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 9. basımKitabı okudu
"Beppo sokağı süpürürken yavaş ama belli bir tempo ile çalışırdı. Her adımda bir nefes alır; her nefeste bir süpürge sallardı.
Bir adım - bir nefes - bir süpürge. Bir adım - bir nefes - bir süpürge. Böyle sürüp giderdi. Arada bir durur ve önüne bakarak düşünürdü. Sonra tekrar bir adım - bir nefes - bir süpürge.
Bak Momo derdi, ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüne upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor.
O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan.
Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun.
Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor.
İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli olarak bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı.
Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan.
Önemli olan da budur.
Sayfa 41
"Kötü bir insanı öldürünce kötülüğü de yok ettiğini sanırsın, sonra bir bakarsın ki yok ettiğini sandığın kötülükten daha beteri senin içinde büyüyor."
