Eğer sen hayallerini yaşamazsan başkaları kurduğun hayali yaşar. Sen öyle bakarsın da elinden bir şey gelmez. Üzüldüğün yanına kar kalsa yine iyi. İçten içe kahrolur her geçen gün kendine olan öfken artar da engel olamazsın.
Yürürsün yol düğümlü, yaşarsın yıl düğümlü Konuşmaya başlarsın, bakarsın dil düğümlü Düğümü çözeceksin, sendeki el düğümlü
Düğümün topalı var, düğümün sağırı var Düğümün "kördüğüm"den yedi kat ağırı var.
Düşüncem düğüm çaldı Bu şiir yarım kaldı.
Bir aşk macerasında olduğu gibi.
İnsanlar karşılaşır, hisseder, birleşirler,
Ve olayların örgüsü gitgide gelişir;
Önce sevinç vardır, sonra acılar eklenir,
Ve bir bakarsın ki, bir roman oluşuvermiş.
Erkek dediğin...Senin elinin tersiyle değil avucunun içi ile kavrayacak. Bileceksin ki min ellerdeyim, başkası tutamaz elimi böyle.
Erkek dediğin hissettiği ile yaptığı şey arasında uçurum olmayacak. Cesur olacak cesur.
Seni seviyorum derken korkmayacak, başka şeylerin arkasına gizlenmeyecek.
Erkek dediğin önce sevecek... Kendini sevmeyen erkekten kimseye hayır gelmez.
Bir bakarsın ki yıllar sonra bu adamla ne yatağa sığıyorsun ne toprağa...
Babalığını da bilecek, kadir kıymet bilmeyi, fedakarlığı,
fedakarlıgı...
Erkek dediğin seni koruyacak, kuşatacak.
O nerede olursa olsun seni koruyacağını bileceksin.
Erkek dediğin erkek olacak. Seni sadece sen olduğun için sevecek.
Kimin ne dediğiyle hareket etmeyecek,
hem sevgilin,
hem arkadaşın,
hem dostun,
hem baban hem çocuğun olacak,
huzurla bağrına basacaksın...
Can Yücel
Uzak dur, uzak duran çiçeğin kokusundan
Işıktan karanlığa süzülüp giden sudan
Dağılan bir yuvanın başını bekleyen kuş
Uzak dur ki, bakarsın tam göğsünde vurulmuş
O nasıl bir bahar ki, yollarına kan döker
O nasıl gökkuşağı, göğüne perde çeker
Uzak dur rahminde küf taşıyan analardan
Ruhunda gölgesini görmeyen aynalardan
Neyi var, beyazından mahrum bırakan canın
Neyi var, sırlarına gülümseyen fincanın
Beri gel güle katran damlatan aşk kirinden
Uzak dur ihtirasın o mağrur şiirinden
Çemenzârı inciten her belâdan uzak dur
İçindeki bin yüzlü Kerbelâ’dan uzak dur
İnsanlara bir rahmet tattırdığımız zaman ona sevinirler. Eğer kendi işledikleri şeyler sebebiyle başlarına bir kötülük gelirse, bir de bakarsın ümitsizliğe düşerler.