Sait Faik Abasıyanık’ ın insanları sevdiği gibi sevmek isterdim insanları, Sait Faik Abasıyanık’ın baktığı gibi bakmak isterdim insanlara…
Okuduğum tüm kitaplarında insan sevgisi vardı tıpkı bu kitapta olduğu gibi. Okudukça insanlara böyle masum bakmadığımı fark ettim insanları sevmediğimi gördüm. 
Sait Faik Abasıyanık ne güzel insan ki küçükten büyüğe, iyisine kötüsüne tanıdığını tanımadığı her insana iyilikle dokunuyor iyilikle bakıyor, kimsenin sevmediği insanlardan güzellikler bulup anlatıyor, biraz daha anlatsa, biraz daha anlatsa dinlesem diyorum öykü bitiyor…
Sait Faik Abasıyanık sahtelikten uzak samimiyetten de samimi insan, öylesine bizden birisiki anlattıklarını yadırgayamıyorum, günümüzde nasıl olurdu diye düşünüyorum hani bir yazar bu şekilde halkın içinde öykü yazsa böylesine sahici böylesine candan olmazdı.
Deli olmak yerine yazdığın için teşekkür ederim Sait Faik Abasıyanık
Vazgeçememek
