Bakmaklar
Ben nereye adımı yazsam
nereyi göstersem parmaklarımla
orası şapkalar yüklü bir vagondur,
nerede daralmış görsem bir adamı
akşamın güzel buğusunda eli-ayağı tutulmuş
bir çiçeğe uzanırken utandığını görsem
işte iğrentim yayılıyor derim, işte sırtlanlar soluyor ellerimde
kuşlar çoktan kapamışlar tarlalarını.
O zaman bir üzünç aralığında - herkes gibi - başlar korkum.
Sayfa 219Kitabı okudu
Bakmaklar
Ah, göğe uzatıyorum bir cumartesiyi
hayın bir çalgıyı kuşanıyorum göğün huysuz kuşlarıyla
GÖK! Bir kahkahaya geçirdikçe dişlerimi
bir tabut kalmıştır akşam olmaya
Bir tabut beklenen bir aydınlıktır
beklenen bir ses gibi avlularda.
Sayfa 52 - Tiyo Yayınevi - 1964Kitabı okudu
Bakmaklar
Gün dönerdi, benzi solardı kahkahamın
Kapardım kapımı gevşeyen yanımla
Ve her gece yatağımda bir engerek bulmanın
Süregen iğrentisiyle dolardım, sesim
Öylece -kusmuk gibi- kalırdı ağzımda.
Sayfa 51Kitabı okudu
Bakmaklar
GÖK! Bir kahkahaya geçirdikçe dişlerimi
bir tabut kalmıştır akşam olmaya
bir tabut beklenen bir aydınlıktır
beklenen bir ses gibi avlularda.
Bakmaklar
Ben nereye adımı yazsam
nereyi göstersem parmaklarımla
orası şapkalar yüklü bir vagondur
Sayfa 53Kitabı okudu