Balıkçı teknelerinin etrafında o rutin, sıkıcı dönüp dolaşmadan başka nedenler olmalıydı yaşamak için.
Önünde uzanan gelecekten umutluydu Jonathan. Cehaletin kırılmasını istiyordu; yeteneklerin, becerilerin ve zekânın kullanılarak "kendimizi" bulabileceğinizi düşünüyordu. "En önemlisi, özgür olabiliriz, uçmayı öğrenebiliriz!" diyordu.
Tek farkı, gerçekten kim olduğunu anlamak ve bunu bilerek yaşamaya başlamaktı.
Herkes onu dışlamıştı. Oysa o sadece uçmayı seviyor ve kendini bulmak istiyordu...
Özgüvenimizi alt üst edebilirler, kişiye odaklı hale getirip bağımlı biri yapmaya çalışabilirler, bizi düşündüklerini söyleyerek rol yapabilirler tek hedefleri yükselmemize engel olmaktır... Kendimizi bulmamıza, kendimizi tanımamıza engel olmak için modumuzu düşürür, değersiz hissettirebilirler... Bunlar gerçek! Malesef etrafımız böyle insanlarla dolu ve istemesek de etkileniyoruz.
️️️️️️️️️️️️️
Modumuz her düştüğünde, çevreden onay ya da takdir görme ihtiyacı hissettiğimizde, kendimizi değersiz hissettiğimizde, 'yapamazsın', 'ne gerek var'..sözlerine maruz kaldığımız da Jonathan'ın şu sözlerini hatırlayalım:
"Senin kendini bulmaya, her geçen gün daha bir gerçek, daha bir sınırsız olan 's͜͡e͜͡n͜͡' bulmak için çalışmaya ihtiyacın var. Senin gerçek öğretmenin bu."
Düşünelim, bolca düşünelim ve çalışalım, yılmadan çalışalım. İşte o zaman özgürce kanat çırpmanın tadına varabiliriz...