Bunu yapmaya mecbur kaldık resmen...
"Mutsuz değilim. Bu hayatta bana öyle çok şey bahşedilmedi ama bu az şeyle de mutlu olmayı bildim."
Sayfa 22 - KAPRA YAYINCILIKKitabı okudu
kendime ait herhangi bir gerçekliğim yoktu
Ne yazık ki hayatıma herhangi bir biçim vermeyi asla bilemedim. Gerek içimde kendimi başkalarına ya da kendime kanıtlamak ve bir şeylere direnmek isteği doğuracak herhangi bir engele karşılaşmadığım; gerek ruhum her an, bir an önce düşündüklerinin ve hissettiklerinin tam tersini düşünmeye ve hissetmeye, yani sıklıkla birbirine ters ve ısrarcı düşüncelerle her zihinsel ve duygusal biçimlendirmeyi parçalarına ayırıp yok etmeye fazlasıyla yatkın olduğu; gerekse kendimi başkalarının iradelerine teslim edip alacakları kararlara razı olmaya -ki zayıflıktan değil de, karşılaşabileceğim zorluklar karşısında vakitsizce, erkenden boyun eğişim ve boş vermişliğimden dolayı böyle yapıyordum- eğimli bir yaradılışta olduğumdan, asla kendime özgü ve özel bir biçimde olmayı kararlılıkla istemedim.
Ve bakın bu yüzden başıma neler geldi! Kendimi tam olarak tanımıyordum; kendime ait herhangi bir gerçekliğim yoktu; hayatım sürekli birbirini izleyen yanılsamalardan ibaretti, neredeyse bir sıvı gibi akışkan, bir metal gibi dövülgen bir haldeydim; beni yalnızca başkaları tanıyor ve bunu kendilerine göre, bana atfettikleri gerçeklik doğrultusunda yapıyorlardı; her birinin bende gördüğü Moscardaların hiçbiri, kendim için bir hiç olan ben ile örtüşmüyordu; nitekim tekrar altını çizmek isterim ki, o pek çok Moscarda’nın her biri, kendi gerçekliğime sahip olmayan benden çok daha gerçekti.
Dinimi soran olmayacaktı bana. Olur da birisi merak ederse, cevabım hazırdı: Müslüman, Yahudi ve Katolik; "Kısacası insan."
Sayfa 11
İlk başlarda anlamıyorsun ne kaybettiğini...
Daha sonraları karşına boktan, sıradan insanlar çıkınca 'o farklıydı' diyorsun. O yüzden mümkün değil beni unutman... Yüzünü yıkarken ve yemek yerken de beni hatırla. Kızma bana ama, Allah senin cezanı bile vermesin ! Vermesin ki unutulmak neymiş iyice bir anla,,,
Cinsiyet!
Bana bak, bana emredip durma, ben senin cariyen değilim, senin kadar çalışıyorum, sana yakın para kazanıyorum, senin kadar eğitimliyim, sen kendini ne sanıyorsun da beni kendine hizmet ettirtip duruyorsun... Senin benden ne üstünlüğün var ha ne üstünlüğün...
Sayfa 108Kitabı okudu
Artık başkalarında değil, yalnızca kendimde yaşıyordum. Ruhum budanmış, bana yalnızca bir parçacığı, hala 'Ben' adını verebildiğim küçük bir nokta kalmıştı.
Sayfa 57 - Kırmızı Kedi Yayınları
