Sabahları uyandığımda, nerede olduğumu ve burada ne yaptığımı bilmiyorum, ama sonra onun yanımda olduğunu görüyor ve hatırlıyorum. Bana bir şeyler olduğu vakit o bunu hissediyor
Koridor Yayıncılık
Bu aralar en büyük derdim gelecek. Ülkenin genel hâlinden midir yoksa benim kendi iç dünyamdan mıdır bilmiyorum ama tek düşündüğüm şey gelecek ve bunun bana verdiği korku hissi. Ne olacağım, ne olacağız, neler olacak türevi bir sürü cevabını bulamadığım soru içinde debelenip duruyorum. Ama karalar bağlamıyorum, yine gülüp eğleniyorum. Çünkü aksi halde yaşayabileceğimi sanmıyorum.
"Keşke kolaylıkla kandırılacak bir adam olmasaydın, Len. Ben ne söylersem söyleyeyim, sen bana daima inanırsın."
Yanımda bir süre oyalandığın için, bana elini uzattığın için teşekkür edebilsem sana... ne iyi olurdu...
Kanadı kırık kuşlar....
Bulutlu güneşlerim var
Zift karasıdır kar tanelerim
Çamurlu yağmurlarım yağar
Gökyüzümde, kanadı kırık kuşlar uçar
Bu saatten sonra sen bana gelsen ne çıkar
Etrafımda yıkık dökük dört duvarlar
Çok yalnız bıraktın beni Yâr...
Kalbimde kimsesiz şarkılar...
- Mayıs - 
Hanife Çıta
"Kendini bilmemek, yaşamaktır.
Kendini yanlış tanımak, düşünmektir.
Ama o aydınlanma anında olduğu gibi kendini birdenbire tanımak, insanın, içindeki ruhun bölünmez özünü, ruhun büyülü sözünü birdenbire kavramasıdır. Ne var ki, birden beliren bir ışık her şeyi yakar, kavurur...Sonuçta uykum geldi, çünkü, bilmem nedendir, bana öyle geliyor ki bütün bunların vardığı nokta, uyumak."
Sabaha karşı olan ölümlere bütün ölümlerden beter üzülürüm. Daha bir dokunur bana. Demek derim, her şey gibi, bir ağaç, bir iskemle, bir bina, ne bileyim bir vapur, bir telgraf direği, daha ne aklınıza gelirse düşünün hepsini, her şey gibi o da savaşmış, gecenin karanlığı ile, yeni gelen günde, aydınlık içindeki yerini almak istemiş, ama gücü kesilmiş sabaha karşı. Yenilmiş.
“Sakıncası var... Hem de çok. Kimsenin buralara gelip de bana acımasını istemiyorum.”
Saçını taramak için aynanın önüne geçti. “Buraya sana acıdığım için gelmedim. Kendime acıdığım için geldim.”
“Bu ne anlama geliyor?”
“Herhangi bir anlama gelmiyor,” diye omuzlarını silkti. “Öyle, işte – şiirlerde olduğu gibi... Seni görmek istedim.”
Koridor Yayıncılık
Abisinin beraber hacca gidelim diyeceğini düşünüyor... :)))
Bunların yanında öleceğime hacca gideyim orda öleyim diye düşünüyor bile olabilir. Sonuçta gösterdiği kadar dini bütün bir hayatı varsa, pekâlâ böyle bir şeyi isteyebilir. Ama orda da bana dert. Hadi gittik diyelim, bu da öldü kaldı orda. Ben ne yapacağım tek başıma abimle ? Dirisiyle canım sıkılıyor bak, iki saate katlanamıyorum . Ölüsüyle Arabistan çöllerinde...
"Şu serilmiş görünen gölgeme imrenmedeyim... Ne saâdet, hani ondan bile mahrumum ben. Daha bir müddet eminim ki hayatın yükünü, dizlerim titreyerek çekmeye mahkûmum ben. Çöz de artık yükümün kördüğüm olmuş bağını, bana çok görme, ilâhî, bir avuç toprağını!..."
Sayfa 32
