İbrahim Baran Talay
@barann
Web Programcılığı / Talay Deri CEO
Lise Mezunu
İzmir
İzmir, 26 Haziran
29 okur puanı
Ağustos 2015 tarihinde katıldı
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.
Sayfa 45 - İş BankasıKitabı okudu
Nihayetinde madem ölüyoruz, nasıl ve ne zaman olduğunun ne önemi var, orası aşikar.
Sayfa 103 - Can YayıneviKitabı okudu
Yarım yamalak dinlediğim birinden kurtulmak istediğimde hep yaptığım gibi, onaylar gibi göründüm.
Sayfa 66 - Can YayıneviKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Umut, nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde, arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı elbette.
Sayfa 99 - Can YayıneviKitabı okudu
İçtenlikle hatta dostça, yaptığım herhangi bir şeyden hiçbir zaman gerçek anlamda pişmanlık duyamadığımı ona anlatmayı isterdim. Kafam hep ne olacağıyla, bugünle ya da yarınla meşgul olurdu.
Sayfa 92 - Can YayıneviKitabı okudu
Söz konusu başkalarının derdi olunca nasıl da hep daha zeki ve daha nesnel oluruz.
Sayfa 30 - İş BankasıKitabı okudu
İnsan her şeyini kaybettiğinde, elinde kalan son şey için umutsuzca savaşır.
Sayfa 50 - İş BankasıKitabı okudu
Güvenin şartı samimiyettir, kayıtsız şartsız samimiyet.
Sayfa 21 - Yapı KrediKitabı okudu
Radyolar, gazeteler, televizyonlar, sinemalar işi gittikçe azıtıyorlar, gün yirmi dört saat, "Özgürlük, eşitlik, kardeşlik için," diye durmadan bağırıyorlardı. Bu dünyada her şey karıncaların özgürlüğü içindi. Onlar eşit, bağımsız karıncalardı. Ve karıncaların karınları tok, sırtları pekti. Ve karıncalar sırtlarının pek, karınlarının tok olduğunu televizyonlar, radyolar, gazeteler, sinemalar söyledikleri için inanıyorlardı. Fıkara karıncalar mutlu olduklarına da inanıyorlardı. Bu icatlar büyülemişti onları... Bir gün savaş iyidir, diyorlardı televizyonlar, tekmil karıncalar savaşın iyiliğine inanıp, her karınca kendini savaş tanrısı sanıyordu. Ertesi gün sultanın aklına esiyor, savaş kötüdür diyorlardı televizyonlar, radyolar, ötekiler, karıncalar bir anda savaş düşmanı kesiliyorlardı, bulsalar savaş tanrısını kıtır kıtır kesecekler.
Sayfa 176 - Yapı KrediKitabı okudu
"O kadar ağır işler yükleyeceğiz ki onlara, düşünecek bir anlık bile zamanları olmayacak. Bu karıncalara hiçbir zaman başlarını bile kaşıyacak bir süre tanımayacağız. Hep iş, hep çalışma, hep açlık, hep yoksulluk, hep gelecek korkusu içinde olacaklar. Bu korkular onları kör, sağır, sersem, beyinlerini işlemez yapacak. İnsanfiller, insankarıncalara hep bunu yaparlar. "
Sayfa 165 - Yapı KrediKitabı okudu
"Bak, ustam," dedi. "Yiğit, yürekli, aslan ustam, filler hiç yenilir mi? Bu dünya böyledir ve hem de bu dünya hiç değişmez. Fil fildir, karınca karınca... Filler yönetecek, onların işleri bu, karıncalar çalışacak, filler yan gelip yatacak, en güzel yiyecekleri onlar yiyecek, en güzel giyitleri onlar giyecek, en görkemli saraylarda onlar oturacak... Karıncalarsa işte böyle, halleri duman, yıl on iki ay çalışıp sonunda ellerindeki avuçlarındakini fillere verecek, kendileri de açlıktan kırılacaklar. Doğanın yasası bu, insanların, o kendilerini doğanın kutsal yaratığı sanan o övüngeç insanların da yasası bu. "
Sayfa 143 - Yapı KrediKitabı okudu
"İyi," dedi yaşlı karınca, "iyi. Bilin ki birçok kırmızı sakalın içinde fil olma ateşi yanar. Önce de söyledim ya, belli etmezler bunu. İşte bu kırmızı sakallar en büyük düşmanıdırlar eli nasırlıların. Onlar fillerden de, bizden de daha düşmandırlar eli nasırlılara, ne kadar dost görünseler de, onları eli nasırlıların üstüne durmadan gece gündüz kışkırtacaksınız. "
Sayfa 135 - Yapı KrediKitabı okudu