O Türk'ün Sevgi Duası
Nefret ve kin tarlalarına sevgi
Kurnaz ve şeytani planların işgali altında olan beyinlere us
Yüreklere vicdan ekeyim
Ümitsizlik olan her yere umut
Karanlık olan her yere ışık
Üzüntü olan her yere neşe götüreyim
Savaşarak birbirini öldüren insanlara pazarlıksız barış
Sevgiyi aramak yerine sevmeliyim
Yaşama ne verirsek onu alırız, bilelim
Bir zaman yolcusu olarak geçmişten ne kadar güzellik varsa seçip yaşama ve yeryüzüne getireyim*
Çok mu şey istiyorum?
Zaten insan olmanın gereği bu değil mi?
Bu güzel dilekleri bu dünyada kime götüreyim?
İnsan olan sevgi istemez mi?
O durakta bir durup kendine gelmez mi?
Önder Karaçay
*Tutmuş tek duam.
Gülüyorum. Dünyayla ve kendi kendisiyle barış içinde yaşamak ne güzel.
Sayfa 90Kitabı okuyor
Öncelikle yaşamın getirdiğini kabul edeceksin. Durum ne ise kabul. Kabul etmek demek 'Aman ne güzel,' demek değil, o an önündeki ne ise onunla barış içinde olmandır. Direnmemektir. Reddetmemektir. Vır vır vır şikayet etmekle geçirdiğin o günlerin sonu geldi. Yaşamın boyunca neredeyse
her an direniş içindeydin. Her an sadece ve sadece kim olmak istediğin değil, ne yapmak istemediğinle ilgilendin. Bu olmasaydı, bunu yapmasaydım, bu gelmeseydi, bu gitmeseydi falan filan... Bu düşüncelerin içinde kaybolup gidiyorsun.
Sayfa 140Kitabı okuyor
Tolstoy'un "Savaş ve Barış" isimli romanında ilginç bir sahne vardır. Roman kahramanı vurulup sırt üstü düştüğünde, ağaç yaprakları arasından parıltıları gözüne gelen Güneş'i görür. O ana kadar kalbiyle bakmadığı Güneş'e ilk defa hayranlıkla bakar. Ne gizemli ve muhteşem bir dünyada yaşadığı kafasına dank eder. Ama artık, bu farkındalığın tadını çıkaracak zamanı kalmamış, kalbi durmuştur.
Sayfa 19 - Aziz okuyucu ! Sen ölüm anını bekleme, şimdi uyan! Çemberi yar ! Dünkü kalıpları kır ! Yeni bir başlangıca adım at ! Ve modern çağın değişik narkozlarına maruz kalmış bir neslede yardım elini uzat !Kitabı okuyor
Ne güzel bir dua
"Yarabbi, bana bir uyku ver, taş gibi uyuyayım, sabahleyin pamuk gibi kalkayım."
Sayfa 534 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
"Öncelikle yaşamın getirdiğini kabul edeceksin. Durum ne ise kabul. Kabul etmek demek 'Aman ne güzel,' demek değil, o an önündeki ne ise onunla barış içinde olmandır, Direnmemektir. Reddetmemektir. Vır vır vır şikâyet etmekle geçirdiğin o günlerin sonu geldi. Yaşamın boyunca neredeyse her an direniş içindeydin. Her an sadece ve sadece kim olmak istediğin değil, ne yapmak istemediğinle ilgilendin. Bu olmasaydı, bunu yapmasaydım, bu gelmeseydi, bu gitmeseydi falan filan... Bu düşüncelerin içinde kaybolup gidiyorsun. Benim yanımda öncelikle bunu yaşamayı bırakacaksın. Burada olacaksın, BURADA!"
Sayfa 140Kitabı okuyor