Sabitlenmiş gönderi
Büyüyünce ne olacaksın küçük çocuk?
Öleceğim amına koyayım. Geberip gideceğim.
Aferin. Doğru cevap, geçtin sınıfı...
Şu ‘’birini çok sevme’’ olayı. Benim de başıma geldi. Kötü bir deneyim. Çünkü bana bir yalanı yaşamayı öğretti. İçimden gelmezken gülmeyi, çalışmaya inanmazken çalışmayı, yaşamak için bir neden yokken yaşamayı öğretti. Onu unuttuğumda bile inanmadığım şeyleri yapma alışkanlığını, aldatmacasını sürdürürdüm. Ona rastladığımda hayatı yakaladığımı, ısırabileceğim bir şeyi elimde tuttuğumu sandım. Oysa hayatı bütünüyle elimden kaçırdım. Bağlanabileceğim bir şeye uzandım, ve hiç bir şey bulamadım. Yakalama çabasıyla, bağlanma çabasıyla ona uzandım ve sap gibi ortada kaldığım sırada aramadığım bir şeyi buldum ama.
Kendimi.
İki benliğim var sanki ve biri sürekli ötekini izliyor. Bazen kendime o kadar kızarım ki canıma kıymak gelir içimden... Ve bir şekilde her orgazm olduğumda yaptığım bu aslında. Bir saniyeliğine de olsa kendimi yok ediyorum. Bir benliğim yok o zaman... Hiçbir şey yok...
