15 öykülük kitabım olan Münzevi'nin ilk öyküsü.
Kalamış
Münir Nurettin Selçuk’un aziz hatırasına…
Kalbim ömrünü nihayete vardıracak kadar huzursuz bir halde atarken ve ay göz alıcı parlaklığıyla karanlık ruhları aydınlatırken taşlı sokakta yürüdüm. Topuklardan gelen tıkırtılar, cırcır böceklerinin sesleriyle raks ediyordu. Perdesi örtük evlerden yayılan sarı sıcak renkler, kurumaya yüz
Bir an sessizlik oldu.
Onun kontrolünde olmadığı belliydi,
çünkü bu ,
verilmesi zor bir kararın sessizliğiydi.
Sessizlik gitgide uzuyor, ben de ağzımı açıp onu bozmaya cesaret edemiyordum.
“Söze başlamak zor. Zira size anlatmak istediğim olay , altmış yedi yıllık hayatımın sadece yirmi dört saatlik bir parçası “ dedi.
Sayfa 23
Ve ayna farkediş.(Film izliyorum sanki)
Tıraş aynamı pencereye asmış, tıraş olmaya başlamak üzereydim. Birdenbire omzumda bir el hissettim ve Kont'un sesinin, "Günaydın," dediğini duydum. Onu görmediğim için irkildim, çünkü aynadaki yansıma arkamda kalan odanın tümünü kaplıyordu. İrkildiğimde hafifçe yüzümü kestim, ama o anda bunun farkına varmadım. Kont'un selamına
Sayfa 46Kitabı okuyor
Olan olmuştur olacak olan da olmuştur..
..saat kurarak güne başlayanların hikayeleri…
Çaresiz insanlar son bir umut olarak son bir kurtulma arzusuyla toprağın altına girer gibi, karanlıkta bir okyanusun sularına dalar gibi gözlerini kapatırlar. Gözlerini kapamak çocukluktan kalma ilkel bir savunma silahıdır; hiçbir sorunu çözmez, sadece sen
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
— Alıştığınız hayat tarzını birdenbire terk edip yeni bir hayata başlamak zor oldu mu?
— Hiç bir zorluğu olmadı. Çünkü ben aslen zaten mü’min idim. Ve bedenimle maneviyatımı kuşatan bu çirkeften kurtulmam gerekiyordu.
