302 syf.
9/10 puan verdi
2 gündür okuyacak kitabım yok. Bu yüzden kütüphanemin en kıymetlilerinden olan ve sürekli kütüphanemden işmar eden, kaçıncı defa okuduğumu bilmediğim Denemeler kitabına tekrar başladım. Her okurun hayatında anlam yüklediği, içinde kendini bulup, hayatının bir basamağına koyduğu kitaplar vardır. Denemeler kitabı da benim için o kitaplardan biri.
Dönüm noktanız olabilir!
-Kafama sıkmıyorsam silahım olmadığı içindir.
Pessoavari bir cümle ile giriş yaptıktan sonra kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursak, okumamış olmayı dilerdim, bu kitabı okumuş olmak, hayatımdaki en büyük trajedilerden biridir: Çünkü onu bir daha asla ilk kez okuyamayacağım. Tıpkı Pessoa'nın “Mr. Pickwick’in Serüvenleri” adlı kitap
MOR renklerin içinden en sevdiğim MOR kelimesini dahi sevdiğim rengin ismi olduğu için yıllar öncesinde okuduğum ve yanımdan ayırmak dahi istemediğim bu kitabı yorumlamak istiyorum. Bu kitapta yeni dünya düzeninin her şeyi gören, bilen bir yapay zeka bilgisayarı olan Mor duygusuz, hissiz olarak kodlanmış ve eski dünya da var olan duyguları hissetmek, üzülmek,aşkı anlamak istiyor. Bu duyguları da kitabın baş karekterleri olan Yusuf ve Asena sayesinde öğrenmek istiyor. Bu kitabı herkes okumalı ve MOR 'un duyduklarına şâhit olmalı. Bence kitabı güzelleştiren MOR... Mor'un konuşmaları Asena ve Yusuf'un aşkı okunmaya değer. Benim tekrar tekrar okumak istediğim, başucu kitabım olan, gittiğim her yere götürdüğüm, bana kitap okumayı sevdiren bu kitaba bir şans vermelisiniz.
"... yaşamak düşünmemektir"
Neydi şimdi bu!
Huzursuzluğun kitabı mı?
Bir sandıktan çıkan, salt duyguların gümbürtüsü mü?
Hissizliğin, hisli manifestosu mu?
Bir kitap, bir tokat, bir dost yoksa bir insan mı!?
"Nice limanlara yanaşacak gemiler var elbette, ama hiçbiri hayatın ıstırap vermez olduğu limana varamayacak, her şeyi unutabileceğimiz bir rıhtım da yok."
İşte Bu Benim Kitabım
Dermanı olmayan dertlerin kitabı bu. İçinde yaşayanların, insanı ve dahi kendini bile anlayamayanlarin kitabı. Okuyanın loş ışıklı odası belki de... Aydınlığı her an bulacakmis gibi hissettiren, karanlığa da asla çekmeyen bir kitap. Bunca şeyi düşünüp, yaşayan bir insan yazabilir böyle bir kitabı. Pessoa bence kendini en iyi anlayabilen yazar, yaşadığı her şeyi ifade edebilme yetisine sahip, kelimeleri art arda dizince ruhundaki karmaşayi gözler önüne seriyor. Aha diyorsun, işte bu, benim de hissettiğim ama ifade edemediğim her şey burda.
Bohemden zevk almanın adı bu kitap, umutsuzluktan umut yeşerten. Bir kere yetmez defalarca okunsa her okumada yeni şeyler bulunabilecek bir kitap. Başucu değil başiçi bir eser... Okumayan varsa lütfen kalmasın. Okusun lütfen çünkü. Okuyacak kitap arıyorum diyen iyi okurlar için bu tavsiye elbette, gerçi iyi okurlarin fark etmemiş olması pek muhtemel değil.
Ne çok şey yazılabilir bu kitap adına ama hangi söz tam olarak ifade edebilir ki... Aklı düşünmeye, ruhu hissetmeye yatkın okuyucular için, e hadi okuyun. 10 üzerinden 11...
480 syf.
·
Not rated
Bu büyük ailenin bir ferdi olmadan önce kitaplarımı seçerken, ölmeden önce okunması gereken kitaplar, 30 yaşına gelmeden önce okunması gereken kitaplar gibi listelerden faydalanırdım. Bu listeler beni bazen çok güzel kitaplarla tanıştırırken bazen de çok büyük hayal kırıklıkları yaratıyordu. Bu hayal kırıklıklarının en büyüğünü ise
