Karanlık
İngiltere işgaline karşı savaşan militan karakterimiz , İngilizler’in çekilmesinin ardından umduğu ve uğruna savaştığı özgür İrlanda yerine, baskıcı ve evlatlarını harcayan bir rejimi karşısında bulunca büyük bir hayal kırıklığına uğrar ve haritada bile görünmeyen ıssız bir adaya metereoloji uzmanı olarak gitmeye karar verir.
Daha ilk geceden anlar ki ada canavarlar diyeceği antropoit hayvanların adasıdır ve adada kendisinden başka diğer görevli yabani Batis Caffo’dan başka kimse yoktur. Mecburen Fener’e yanına taşınır ve Batis’in antropoitlerden birini evcilleştirdiğini görür.
Fenerin dışındakilerden korkar ve onlarla savaşırken, içeridekiyle kurdukları ilişki bambaşkadır. Bu paralel ilişkiler sonsuza dek kesişmeyen doğrular gibi uzanıp gitmez, Kollege’in bakış açısı farklılaşmaya başlar.
Sömürüye, tahakküme, güce, zorbalığa dair vurucu bir roman. Yanı başındaki “öteki” Baris ile, içerideki “öteki” maskotla, dışarıdaki “ötekiler”le kurdukları ilişkiler üzerinden Kollege okuması çok şey anlatıyor, insana da kendisini pis pis sorgulatıyor. Hayır hiç keyifle okumadım, canım sıkılı sıkıla okudum -üzüntü can sıkıntısı- ama başladığım gibi de bitirdim. Yaşamın, gezegenin ve insanın karanlık taraflarını susturmak ve kaçmak istesek de olmuyor, var çünkü. Kaçarak kurtulmak mümkün değil. Savaşarak bitirmek de mümkün değil. Ben hep aynı kapıya çıkıyorum. Ama yürümediğim yollardan ulaştığım kapılar da ne kadar anlamlı orasını da hiç bilmiyorum Can. 
Soğuk Deri
