Aztek efsanesinin güzelliği:
Tanrılar kendi ölümleriyle ışığa, yıldızlara, göğe, toprağa, insanlara hayat veriyorlar birer birer.
Artık, şunu söyleyen de kalmadı: "Senin bir ruhun var ve onu kurtarmak lazım." Bunun yerine şu cümle tercih ediliyor:
"Senin bir cinsiyetin var ve onu en iyi nasıl kullanabileceğini bulman lazım."
"Senin bir bilinçdışın var ve 'o'nun konuşması lazım."
"Senin bir bedenin var ve onun haz duyması lazım."
"Senin bir libidon var ve onu harcaman lazım." vb.
Ölüm için söylediklerimizi cinsellik için de söyleyebiliriz: "Onu, bilincimizi alıştırdığımız bir zorluğa dönüştüreli pek de uzun bir zaman olmadı."
Dünya, kusursuz biçimde işleyen tuzaktır.
Muhteşem, büyüleyici bir devingenlik, havaya denk bir çeviklik: kedi.
İnsan, yalnızca sahte hakikat düşüncesiyle yaşayabilir.
Yaşamını hakikatle sürdürmenin tek yolu budur.
Söylemin mücadele etmesi gereken şey ne belli bir bilinçdışının sırrı ne de kendi görünümünün yüzeysel uçurumudur ve eğer bir şeyleri yenmek gerekiyorsa, bu anlamın ve karşıtanlamın ağır fantazmaları ve sanrıları değil, tam tersine anlamsızlığın parlak yüzeyi ve onun olanaklı hale getirdiği bütün oyunlardır.
Baştan çıkarma, söylemin anlamını elinden alan ve onu kendi hakikatinden uzaklaştıran şeydir. Bu haliyle, psikanalizdeki açık söylem ve gizli söylem ayırımının tersidir. Çünkü gizli söylem, açık söylemi kendi hakikatinden değil, kendi hakikatine doğru saptırır. Ona, söylemek istemediği şeyleri söyletir; kendi hakikati içinde onun belirlenimlerinin ve derin belirlenimsizliklerinin belirginleşmesini sağlar.
Özne kendisinden kaçamadığı nesnenin, gerçeğin, ötekinin, bir anlamda artık bu hiçbir şeyin karşı çıkmadığı olayın kurbanıdır
Sanat, ortadan kaybolduktan sonra yaşamayı sürdüren her şeyin Paradigmasına dönüşmüştür.
Kanıtlar üst üste yığıldığında;gerçeklikten başka kabul edilebilir varsayım yoktur. Karşıt kanıtlar üst üste yığıldığında; yanılsamadan başka çözüm yoktur.” -Baudrıllard-
Tüketim toplumu var olmak için nesnelerine ihtiyaç duyar, daha doğrusu onları yok etmeye ihtiyaç duyar.
Bana fırlatıp attığın şeyi söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim!
Ölüm de kendi yokluğuyla parıldıyor..
Ölmek bir şey değil, yok olmayı bilmek gerek.