Dostoyevski temel kendini koruma dürtsünün ezici yoğunluğunu şöyle tanımlamıştır-(efsane bir cümle)
Nerede? Ölümüne mahkum ,ölümünden bir saat önce ,yüksek bir kayanın üzerinde ,öyle dar bir çıkıntının üzerinde yaşamak zorunda kalırsa, sadece ayakta duracak yeri olduğunu ve okyanus,sonsuz karanlık,sonsuz yalnızlık,etrafta sonsuz fırtına olduğunu söylüyor veya düşünüyor. O ,eğer hayatı boyunca,sonsuzluk boyunca bir avluda kare bir alanda durmak zorunda kalsaydı,öyle yaşamak bir anda ölmekten daha iyidir!
Sadece yaşamak,yaşamak ve yaşamak için! HAYAT NE OLURSA OLSUN