Sayfaları ceviyorum hunharca, ne yazmak istedeğimi bilmiyorum.Zihnim sürekli bana oyun oynuyor. Daha fazla dayanabilirimiyim bilmiyorum.Güneşten hafifce yağmur damlaları dökülüyor ama kimse görmüyor.Güneş tam tepede ve ben evimden uzaklara kacmak için koşar adımlara yürüyorum, arkama bakmaktan ölesiye korkuyorum.Aklımda belirsiz bir sekilde
Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak, yapılacak o kadar çok şey birikiyor ki, bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum.