“Hala yaptığım her şeyde beni bozguna uğratan, memnun etmeyen, daha fazla çaba harcamaya iten bir şeyler oluyor. Bazen kendi düzeyimin üstüne çıkıyorum, bazen altına iniyorum ama hep düşmediğim şeylerden eksik bir şeyler kalıyor.”
Bazı anılar vardır ki kader işte o anların içinde kendini gösterir. Bazen bu anların karanlık bulutlar gibi, sıkkınlıkla size yaklaştığını fark edebilirsiniz. Bazen bu bulutlar dağılır, uzaklaşır ve havada asılı kalırlar... Ancak o bulutlardan kaçamazsınız.
Bazen, bütün bunlara geri dönüp baktığım da, birşey düşünürüm : acaba bazı şeyleri başka türlü yapamaz, yaşamımı farklı bir biçimde ya şayamaz mıydım — daha az acı çekip, daha az çektiremez miydim...