Neden? Niçin? Niye? Sebep?
Bir olay koptuğunda hemen ardından yazılan, çizilen "kardeşlik edebiyatı" samimiyetini o kadar yitirmiş ki, gerçek ile sahte artık kendini belli edemez oldu. 20 yaşında bir genç öldürülüyor, hemen ardından bir açıklama getiriliyor "Yüksek sesle şarkı dinleyenleri uyardı diye öldürüldü."
Kullanılan açıklama dili o kadar duygusuz
"Kâh yaşarız bu dünyayı kâh uzaktan izleriz, bazen ise sadece güleriz.. Hepimiz biraz varız aslında ne eksik ne fazla.."
KENDİN OL!!!!
Uyumak bazen en güçlü kaçıştır insanlardan, hayattan en çokta insanın kendisinden kaçışıdır. Kendi hatalarından kendi pişmanlıklarından ve en önemlisi kendi benliğinden bir kaçış yoludur. Kaçmak bir şeyleri kendine yediremeden uzaklara gitmek yerine kendi içine kapanmak uyumak ne garip değil mi? Evet sevincimizi son zerresine kadar yaşarız da
Hayat ilk karşılaşmalarda birer fırsat sunar, sonrası acısıyla tatlısıyla yaşarız. Bazen de payımıza ne düşeceğini bilmeden yaşarız.
Kader ne kadar da şaşırtıcı: bazen kaçtığımız şeyi elde ederiz.Bizim için bir nimet olur, yolumuzu buluruz.Bazen de hayalini kurduğumuz şeyi elde ederiz, ve onunla birlikte -en büyük hayal kırıklığını da yaşarız.
Değerli 1K Okurları!
Yaklaşık 1 ay önce bir etkinlik düzenlemiştik;
İslam Düşüncesi Üzerine Kitap İncelemelerİ.
Bu bağlamda İnceleme yapan arkadaşların iletilerini ayrı zaman dilimlerinde paylaştım.
Şu an hepsini bir araya getirdim ve sizlerle paylaşmak istiyorum tekrardan:)))
Öncelikle;
İnceleme zahmetinde bulunup da değerli vakitlerini
Bir şey denedim
Bazen bazı şeyler yaşarız. Bazı şeyler bizi biraz şey yapar. Buna benzer benzetiler bozuk şeylerdir. Şeylerle yapılabilecek bazı şeyler;
büzüştürme,bozma,bulma, bulanıklaştırma, bilinçlenme, bağımsızlaşma. Bir şey, eylem, düşünce, duyumsama. Ne duruyorsun, bir şey yap.
Ben bir şey denedim ve yazdım. Sizin hayatınızdaki şey ne?
TRAKYALI OLMAK...
Biz Trakyalılar, Trakyalı olmaktan gurur duyarız. Ama öyle bölgeci, kökenci, faşist bir gurur değildir bu... Kültürel bir gururdur. Kültürümüzdeki hümanizmle gurur duyarız mesela... Bizde kadın (ya da erkek) cinayetleri neredeyse yoktur. Çocuk gelinler yoktur. Bir kız bir erkekle kaçmışsa, aile meclisi toplanıp ölüm fermanı vermez. Önce "Nabalım beya sevmiş kızancıklar birbirlerini" denir, sonra kızın babası "Süüleyin o susaa gelsin öpsün elimi" der... Susak da gelir öper zaten... Olay kapanır, tatlıya bağlanır. İnsan ve hayat öndedir... Eğlenmeyi çok severiz. Çoğunluğun "Çingene" dediği Romanlarla bin yıldır ayrımcılıksız, aşağılamasız birlikte yaşarız. Düğünlerimizde onlar çalar söyler, "eeep beraber oynarız beyaaa"... Yobazlık, muhafazakarlık yoktur. İçmeyi de çok severiz. Piizlenmedik mi mutsuz oluruz... Trakyalı'nın "er şeyini" al piizine karışma... İçer o, "Roman avası" oynar bayılana kadar, sonra sızar bi yerde... Ama merak etme sabah çıkar gelir beya...Spartacüs de burdan çıkmıştır. Kölelik düzenine baş kaldırmıştır. Buradan anlaşılacağı gibi hümanist bakışımıza rağmen almiican bizden özgürlüğümüzü. Arızaya bağlarız... Bazen sıkılırız, konuşuruz içerken "Olmuyo büüle beya, kuralım Trakya Cumhuriyeti'ni" diye ama sabah baş falan ağrıyınca erteleriz... Kısacası dostlar, güzeldir Trakyalı olmak....
Bazen,
Umutlar Bile Yetmez..
Özlemlerimiz Geçmişe,
Hayallerimiz Geleceğe Asılı Kalır..
Bir Tebessüme Hasret Yaşarız.
Dünya:" İnsan olma "çıkmazı
İnsan insanın hem yarası hem de merhemidir. Acısı, sevgisi, kızgınlığı yani hayata dair tüm duyguları insanlarla karşılıklı yaşarız. Eşteştir tüm duygularımız birbirimize karşı. İnsanın yaratılışından beri bu durum bu şekilde devam etmektedir. Bu devranda böyle sürüp gidecektir. Kabil ile Habil’den başlamıştır bu ikili ruh halleri. Kabil’in