YouTube kitap kanalımda Mecburiyet kitabının da içinde bulunduğu kitaplık turu videomu izleyebilirsiniz: ytbe.one/yf0me602lnY
Mecburiyet : Zorunluluk, yükümlülük anlamlarına gelen bir kelime. Peki bu kelime bizi neden bu kadar etkisi altına almak zorunda? Bir şeylere gerçekten de mecbur muyuz? Kitabın kapağındaki adamın o kaçınılmaz
Hanım Demir'nın incelemesini görüp okumak istemiştim, incelmesi de gayet başarılı idi. Burdan ona sevgiler:)
#91122320
İnsanın, şöyle geriye dönüp bir sorgulaması gerekiyor, ne yaptım, neler yapacaktım, ne hallere düştüm? Bide bu güne bakmalı, ben ne haldeyim, ne yapıyorum, neler istiyorum,
Oğuz Atay maceram kabul etmem gerekir ki kötü bir sıralama ile başladı. Kötü bir sıralama ile başlayan Oğuz Atay okuma kariyeriniz Oğuz Atay ın bir kitabını bile hiç okumayı tamamlayamadan da bitebilir. Aman dikkat efendim. Ben inatçı bir okurum. Bunu niye söylüyorum : Çünkü hiç yarıda kitap bırakmadım ve ben
••
•
Oğuzhan Uğur ne güzel ifade etmiş; içimizdeki acıyı, sessiz çığlıkları..
—İnsan unutulmayanı nasıl hatırlatsın? Geçmeyeni nasıl ansın?
Deprem benim dünümde değil maalesef...
Yaşananlara çaresiz bugünümde. Benim de başıma gelir mi korkusuyla yarınımda..
Her an o korkuyla yaşamak, sevdiklerinin acı haberini almak bu hayattaki en son düşlediğimiz an değil mi zaten?
Tam 1 yıl önce çok büyük bir felakete uyandık. Belki bir çoğumuz orada değildik bedenen ama ruhen ve kalben hala oradayız. Günlük hayatta yaşadığımız sıkıntıların, saçma sapan can sıkıntılarının ne kadar basit olduğunu gösterdi bu acı olay bizlere. Buradan takipleştiğimiz arkadaşlarımızın ölüm haberlerini aldık. Acı vardı acı... Hep bir umut dayan dediğimiz, güzel haberlerini beklediğimiz kardeşlerimiz oldu. Ailesini kaybeden arkadaşlarımızın, acı çığlıklarına merhem olmaya çalıştık hep beraber elimizden geldiğince... Unutmadık, unutamayız... O acı günü yaşanmamış sayamıyoruz maalesef.
Evet bazı acılar hiç geçmeyecek...
Bazı sesler kulağımızdan,
Bazı görüntüler gözümüzün önünden,
Bazı acılar yüreğimizden asla silinmeyecek...
Nefes almaya utandık hepimiz,
Milyonlarca keşke sığdırdık o anlara dair...
Kelimeler tükendi,
Hayatlar tükendi,
Umutlar tükendi...
❝Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor..❞ diyor ya
Oğuz Atay cümlelerimiz, içimiz, ruhumuz, kalbimiz hep eksik kaldı o kara günden sonra...
😓
Rabbim tekrarını yaşatmasın inşallah bir daha 🙏
••
•
Merhaba. Sürekli alışveriş yaptığım sitelerde ve takip ettiğim kitap sayfalarında sıkça karşıma çıkan, aldığı övgülerle ise daha çok merak etmemi sağlayıp beklentimi yükselten bu kitap bana şunu öğretti: Merak, bazen yalnızca zaman kaybıdır.
Kitap hakkında söyleyeceğim çok fazla şey var fakat onun öncesinde yazarına birkaç şey söylemek istiyorum.