Dünyada gördüğüm yaşadığım en acı günleri yaşadım bu hafta. Dahasını da göreceğim belki ömrümün geri kalanında. Rabbim göstermesin yaşatmasın. (امين Amin) Depremin şokunu, hüznünü üzüntüsünü atlatmak bi yana kafayı yememek için kitap okumam gerektiğini düşündüm.
Kitap genç bir kızın intihar hapları içmesiyle başladı, ve bu sebepten bir akıl hastanesine yatırıldı. Orada ona bir haftaya kalmaz kalbinin dayanmayacağı ve öleceği söylendi. Kalan günlerinde yaşamın değerini anladı Veronika.
Tıpkı deprem olduğunda hissettiğimiz gibi.
Veronikanın bir haftalık deliler hastanesinde geçirdiği serüveni ve oradaki bazı insanların yaşamlarından kesitlerini okudum. Duyguların bize açacağı yolları gösterdi kitap.
Ben her okuduğum kitapta şuna dikkat ediyorum. Dini konular ele alınmış mı?
Kitap gerçekten çok güzel, fakat Hz Adem babamızla Hz Havva annemiz, Hz Meryem kitapta kaleme alınmasaydı daha güzel olabilirdi.
Yazarların inancı yada bakış açısı beni ilgilendirmiyor fakat okurken rahatsız olduğum şeyler..
Kitap fazlasıyla altını çizdiğim okurken depremin acısını bir nebze de olsa unutturan satırları düşündüren bir türdeydi.
Okuyun derim..
