🖎 Postmodernist bir yazar olarak lanse edilen İrlandalı yazar ve 1969 Nobel Edebiyat ödüllü yazar Samuel Beckett'in üçleme eserinin birincisi olan Molloy'u okudum. Zor bir okuma bekliyordum ki, gerçekten de zorlayıcı bir kitap oldu. Kitaba giriş yaptıktan sonra başlarda tutunabilirseniz benim gibi sonlara doğru gelirsiniz. Üçlemenin diğer kitaplarını da temin etmiştim, yıl bitmeden okumayı planlıyorum.
🖎 Beckett denilince benim aklıma ilk olarak absürt tiyatro eseri Godot'yu Beklerken geliyor. Ama artık Beckett denilince bundan ayrı bir üçleme eser, Molloy, Malone gibi isimler de geliyor. Okumuş olduğum Molloy eserinde bir baba bir ana bir oğul anlatısı varken, bir okuyorum kendimi bambaşka anlatılarda buluyorum. Kitabın dili orta halli müstehcen kelimelerle donatılmış, topal bir bacak anlatısı beni sıkan şey oldu ama eminim ki yazar bu öğelerle de bir şeyler anlatıyordur. Kitabın son bölümünde sorular halinde inanılmaz cümleler var ama cevap verebilmek ne mümkün?
🖎 Bazı kitaplar aydır, ayın karanlık yüzünü hepimiz göremeyiz. Okumalar bazen zorlar. Ama bazen de okumaya kapılırsın. Bir iki nebze de olsa kitaptan nemlenirsin ya da gamlanırsın.