Bediüzzaman Said Nursî

Sizin tesanüdünüze benim ziyade ehemmiyet verdiğimin sebebi,
yalnız bize ve RİSALE-İ NUR'a menfaati için değil,
belki TAHKİKÎ İMANIN DAİRESİNDE OLMAYAN VE NOKTA-İ İSTİNADA VE SARSILMAYAN BİR CEMAATİN KAT'İ BULDUKLARI BİR HAKİKATE DAYANMAYA PEKÇOK MUHTAÇ BULUNAN AVÂM-I EHL-İ İMAN İÇİN dalâlet cereyanlarına karşı YILMAZ, ÇEKİLMEZ, BOZULMAZ, ALDATMAZ bir merci, bir mürşid, bir hüccet olmak cihetiyle, sizin KUVVETLİ TESADÜNÜZÜ GÖREN KANAAT EDER Kİ, bir hakikat var, hiçbir şeye feda edilmez,
EHL-İ DALÂLETE BAŞINI EĞMEZ ,
mağlûp olmaz diye KUVVE-İ MANEVİYESİ VE İMANI KUVVET BULUR ,
ehl-i dünyaya ve sefahete İLTİHAKTAN KURTULUR .

Nur Risalelerinde denilmiş ki: "Kâinatı halk edemeyen, bir zerreyi halk edemez. Bir zerreyi tam yerinde halk edip muntazam vazifeleriyle çalıştıran, yalnız kâinatı halk eden zat olabilir."
RN-Emirdağ Lâhikası

Bak, sinema perdeleri gibi her saat başka bir âlem gösterir, başka bir şekil alır. Buna dikkat et ki; o kadar karışık, sür'atli, kesretli, hakikî perdeler içinde ne kadar mükemmel bir intizam vardır ki, herşey yerli yerine konuluyor. Hayalî sinema perdeleri dahi, bunun kadar muntazam olamaz. Milyonlar mahir sihirbazlar dahi, bu san'atları yapamazlar. Demek, bize görünmeyen o padişahın çok büyük mu'cizeleri vardır.

Şimdi dinle, bu padişahın sevgilisi diyor ki:
"Ey bizi nimetleriyle perverde eden sultanımız! Bize gösterdiğin numunelerin ve gölgelerin asıllarını, menba'larını göster. Ve bizi makarr-ı saltanatına celbet. Bizi bu çöllerde mahvettirme. Bizi huzuruna al. Bize merhamet et. Burada bize tattırdığın leziz nimetlerini orada yedir. Bizi zeval ve teb'id ile tazib etme. Sana müştak ve müteşekkir şu mutî' raiyetini başı boş bırakıp i'dam etme."

Zeval-i elem, lezzet olduğu gibi, zeval-i lezzet dahi elemdir.

...Nasılki bir insan bir iş için bir adamı techiz ettiği zaman, o işin o adamdan yapılmasını ümid eder. Kezalik -bilâ teşbih- Cenab-ı Hak insanlara kemal için bir istidad, teklif için bir kabiliyet ve bir ihtiyar vermiştir. Bu itibarla Cenab-ı Hak insanlardan o işlerin yapılmasını intizar etmektedir, denilebilir. Bu teşbih ve istiarede, hilkat-i beşerdeki hikmetin takva olduğuna ve ibadetin de neticesi takva olduğuna ve takvanın da en büyük mertebe olduğuna işaret vardır.

Hem kadınların on adetten altı yedisi ya ihtiyardır ya çirkindir ki ihtiyarlığını ve çirkinliğini herkese göstermek istemezler. Ya kıskançtır kendinden daha güzellere nisbeten çirkin düşmemek veya tecavüzden ve ittihamdan korkar, taarruza maruz kalmamak ve kocası nazarında hıyanetle müttehem olmamak için fıtraten tesettür isterler. Hattâ dikkat edilse en ziyade kendini saklayan ihtiyarlardır. Ve on adetten ancak iki üç tanesi bulunabilir ki hem genç olsun hem güzel olsun hem kendini göstermekten sıkılmasın. Malûmdur ki insan sevmediği ve istiskal ettiği adamların nazarından sıkılır, müteessir olur. Elbette açık saçıklık kıyafetine giren güzel bir kadın, bakmasına hoşlandığı nâmahrem erkeklerden onda iki üçü varsa yedi sekizinden istiskal eder