Dayanışma refleksi.
İstanbul’a ve İstanbulluya Dair Üç Aylık Yaşam Kültürü Dergisi’nden: “Böylesi felaket anlarında toplumda oluşan dayanışma refleksini 1999 Marmara Depremi sırasında Bekir Coşkun şu şekilde ifade etmişti: ‘Deprem sonrasında yaşanan yardımlaşmayı görünce; o yoksulluk içinde Kurtuluş Savaşı’nı nasıl kazandığımızı şimdi daha iyi anlıyorum!’”
Ben kadınlara güvenirim...
Kadınlar, kadınlar...
Oldum-olası ağladılar.
Ben kadınlara güvenirim.
Eğer sırtımı korkusuzca dayayabileceğim bir tek dostum
olacaksa, kadın olsun...
Her zaman, kadınların erkeklerden daha mert, daha yiğit,
daha dürüst, daha ilkeli, daha sadık, daha dost olduklarına
inanırım...
Bir kadının omuzu, bir erkeğin omuzundan daha güvenlidir...
Korkusuzca koyun başınızı...
Bir kale duvarı gibi sağlam, bir ova gibi geniş, bir çınar gibi
yüce, bir volkan kadar güçlü, kuştüyü yastık kadar huzur verici...!
Bekir Coşkun
Ayrılık mevsimidir bu aylar…
Aklında bir hüzzam şarkı…
Bir de ayrılıkların sızısı kalır…
“Bütün kuşlar vefasız, mevsim artık sonbahar…”
-Bekir Coşkun
“Sokağa çıkmakta geç kalmıştık…”
“Benim adım Bahman Nirumand. İranlı bir gazeteci-yazarım. (…)
Bira-şarap fabrikalarının yakılması, sinemaların tahrip edilip filmlerin sokaklara
atılması gibi olayların üzerinde durmadık. “Ufak tefek şeyler” dedik… Toplumun
demokrasi ve ulusal bağımsızlık yolundaki çabaları etkilemesin istiyorduk.
Biz bunları söylerken, “kadın ve erkeklerin yan
Bir kadın gittiğinde ne çok kişi gider aslında;
bir ağır işçi, bir temizlikçi,
bir bakıcı, bir bahçıvan,
bir muhasebeci.
Bir anne gider...
Bir dost...
Bir arkadaş...
Bir sevgili...
Ne çok kişi yok olur aslında, bir kadın gittiğinde.
Bekir Coşkun
1k mutlu bayramlar:))
Çantanın dibinde unutulmuş son buruşuk on'luğu bulmaktır kimi zaman bayram…
Kimi zaman bir haberdir…
Bir selam…
Susamış dudağa su…
Yoksulun sofrasında ekmek…
Bir çift yeni ayakkabıdır…
Bir küçük mendil…
Çantanın dibinde unutulmuş son buruşuk on'luğu bulmaktır kimi zaman bayram…
Kimi zaman bir haberdir…
Bir selam...
Susamış dudağa su…
Yoksulun sofrasında ekmek…
Bir çift yeni ayakkabıdır…
Bir küçük mendil…
. ALLAH İÇİN
Yazım kışım dert'tir benim
Gece gündüz keder benim
Göz yaşı içime akar benim
Deli'divan dön halın benim
Aktı gitti boş ömrüm benim