Gönüllü sürgün, gönülsüz hasret…
Sana kelimelerden kaleler yaptım. Hendekli, balkonlu, eflatun bayraklı, girişi saklı kocaman kaleler. Bir odasında bıraktım yüreğimi. Merasimsiz, habersiz, tantanasız ve beklentisiz usulca düşürüverdim elimden, olur da bulursan belki sevinirsin diye, öylesine.
Sana harflerden sarmaşıklar ördüm; geceleri gözlerini kapadığında, uyku ile uyanıklık arası o tekinsiz aralıkta durduğunda, cinlerin meşveret alanında yapayalnız kaldığında koklarsın belki, hatırlarsın diye.
Sana alfabeden kaftan diktim; azametle giyesin ve hiç üşümeyesin diye, kalın kadifeden, sırma ipliklerle. İşledim üzerine isminin baş harflerini, sessiz ve derinden, kimse bilmeden, sadece Yaradan’ın duyduğu bir yemin gibi.
Sana noktalardan güller, virgüllerden bülbüller, ünlemlerden yaylalar, noktalı virgüllerden dağlar ve ovalar yaptım. Her bir imla işaretini özenle ekledim isminin büyüsüne.
Çünkü sevmek, yeni bir dil inşa etmek demek. İki kişilik bir dil. Çünkü aşkın olduğu yerde muhakkak kelam vardır, sessizlik değil..!
seni koruyacağım sana bile sezdirmeden
gökyüzü gibi uzaktan ve beklentisiz
gereceğim yüreğimi üzerine.
sevmek biraz da bu değil midir?
ıslatmasa da sesini bir daha
bir isyan türküsü gibi sürdüreceğim yağmurunu
düşlere ömürler veren o duygu bulutunun...
Sayfa 145Kitabı okudu
Seni koruyacağım sana bile sezdirmeden
Gökyüzü gibi uzak ve beklentisiz
Gereceğim yüreğimi üzerine.
Sevmek biraz da bu değil midir?
“Seni koruyacağım, sana bile sezdirmeden
Gökyüzü gibi uzaktan ve beklentisiz,
Gereceğim yüreğimi üzerine.
Sevmek, biraz da bu değil midir?”
Sayfa 145Kitabı okudu
Seni koruyacağım sana bile sezdirmeden
Gökyüzü gibi uzaktan ve beklentisiz
Gereceğim yüreğimi üzerine.
Sevmek biraz da bu değil midir?
Sayfa 145Kitabı okudu
Güzel olan sevmektir..
Sevilmeyi beklemeden sevmek...
Onaylanma ihtiyacı duymadan, özgüvenle beklentisiz sevmek....
Sayfa 13Kitabı okudu
