Benim yerime de sev
Bekletme hayatı
Bu kadarına razıysan, yaşa gitsin
Kaç kişiyiz savunan sevdayı
Benim Yerime De Sev
Begonvil boy vermiştir şimdi
Yasemen basmıştır Bodrum'u
Kokusu, geldi rüzgârın
Bir kelebek öptü boynumu
Sen şimdi gerdanını, maviye
Göğsünü bir yelkenliye
Gönlünü ilk önüne, çıkan yaz seferine Bağlamışsındır
Ah vurunca dibine sakiz rakısının
Biraz da ağlamışsındır
Benim yerimede sev
Bekletme hayatı
Bu kadarına razıysan, yaşa gitsin
Kaç kişiyi savunan sevdayı
Gözüme ilk damlası düştü
Gelecek son baharın
Yeni bir sayfanın öncüsü
Bakalım, ne hediyesi zamanın
Sayfa 192Kitabı okudu
Sen aç yine de yelkenini rüzgâra, belki de aşk limanında seni bekleyen yeni bir umudun vardır. Onu bekletme.
GELİN
Çağır beni, sevdiğim, seslen bana bağırarak!
O kadar bekletme nişanlını pencerede.
Eski çınarlı yollarda
nöbet beklemez artık akşam:
boştur sokak.
Ve eğer gecenin evine
kapatmaya gelmezsen beni sesinle,
mecbur, kendi ellerimden çıkıp
akarım
koyu mavinin bahçelerine....
Aylar geçiyor sen hala geleceksin
Yetmez mi bu hasret,daha yıllarca mı sürsün
Hülyalarımda memba taze bir çiçeksin
Bekletme yazık,sen de solar,bir gün sen de sürünürsün…
hani derler ya "gördüğüm ilk günden beri" diye işte öyle, seni gördükten sonra kalbimi bekletme imkânım zaten yoktu, o dakika, o an, o saniye başladım hemen seni sevmeye, bana öyle geliyor ki hâlâ aynı yerdeyim, yani hâlâ mukaddimesinde dolanıyorum aşkımın Canan, bu öyle bir kompozisyon ki giriş kısmında çakıldım kaldım, muhtemel ki benim kendimi senden koparamadığım zaman içinde epeyce gelişti mevzu, ama öyle zannediyorum ki bir sonuç kısmı hiç olmayacak...
