Ey benim penceremden bakan yol arkadaşım,
Benim pencerem dedimse de bunu kişisel olarak anlamadığını biliyorum. Bu kadar yolu beraber yürüdük. Yolculuğumuz nasip olursa elbette devam edecek. Artık birbirimizi az çok tanıdığımızı düşünüyorum. Kalp yollarımız aynı hakikatlere talip çünkü. Bu yolda beraber yürümek bizleri daha dirayetli yapıyor. Tek
Dünya yanmasın bak,
Daha lazım bize yaşamak.
Kavuşan aşıkların orada,
Bayram, seyran o zaman.
Üzerime bir afiyet,
Esti geçti hürriyet,
Aman ben kül olayım da dünya yanmasın...
Füsun Genç Bir çocuk şarkısı vardır. Belki bilirsiniz. Bir önceki gün oynamaya gelmemesinden endişe duyan arkadaşlarının “Küçük kız, küçük kız söyle bize neredeydin? Dün sabah bekledik oynamaya gelmedin.” sorusuyla başlayan. İşte benim çocukluğum o şarkıdaki küçük kızın bebeğine hayıflanmakla geçti. Zira küçük kızın cevabı benim için içler
Belki bir gün tekrar geri dönerim,
Dünü hatırlar ve yarınlar hakkında düşünürüm,
Ama bugünde yaşarım,
Gelecek hakkında rol yapmamayı tercih ederim.
Dik Not: Benden geriye kalan sadece derin bir sessizlik olacaktır.