Yaşam bir şekilde devam edecek. Biz istediklerimize belki ulaşacağız, belki ulaşamayacağız. Bazı dileklerimiz gerçekleşecek, bazıları gerçekleşmeyecek. Net olan şey bir gün bu yaşam sona erecek. O yüzden mutluluğu da hüznü de kararında hissetmek gerek. Çünkü birgün hepsi yalan oluyor. Meseleleri çok kafaya takarsak kafayı üşütürüz.
Orhan Pamuk'un Katkılarıyla :)
Çocukken gerçekten de birgün bir kitap okuyacağımı ve hayatımın kökten değişeceğini sanırdım. Bunun böyle olmayacağını anlamam epeyce zaman aldı. İnsanı değiştiren -büyük çaplı bir değişimden bahsediyorum- okuduğu bir kitap olamaz, iyi bir okur olmuşsa belki okuduğu kitapların toplamı olabilir. O da, değişim çoğunlukla o denli yavaştır ki biz bunun farkına bile varamayabiliriz.
Bugün olduğum ben'in az çok farkındayım ama eğer hiç kitap okumasaydım nasıl bir insan olurdum, bunu da merak etmiyor değilim. Sıfır noktasına, anne rahmine, dönmesi mümkün değil tabi insanın... 🙂
