"Belki de zamanla insan hayatın sıradanlığına alışıyor.Beklentileri olmayınca sorgulamaya gerek duymuyor."
Yaşamım boyunca, istisnasız hepsi de budalaca işler yapan dar omuzlu insanlar gördüm ve çoğu türdeşlerini şaşkına çevirip ruhları türlü şekilde baştan çıkarırlardı. Eylemlerine gerekçe olarak "ün"ü gösterirler. Onları görünce herkes gibi gülmek istedim ben de; ama böylesine tuhaf bir öykünme olanaksızdı benim için. Keskin ağızlı bir
"İnsan haklı olduğunu bile bile kaçar mı?" Sevgi, "Kaçabilir," dedi, kendine güvenen bir sesle. "Evet," dedi Hikmet de "Bu kadar haklı olduğu halde, böylesine haksız görünmeğe dayanamamıştır. Kaçmakla, bir bakıma bütün dünyayı suçlamaktadır belki de. Böyle bir topluluğun içinde yaşayamayacağını anladığı için kaçmaktan başka çare bulamamıştır."
Sayfa 439Kitabı okudu
