İyilik de, fenalık da, güvercinlerin boyunlarındaki tüylerin renkleri gibi, içiçe geçen ve morumsu olanların nerde başladığı, güvezimsi olanların nereye kadar devam ettiği ve pembemsi olanların nerde bittiği hiç de belli olmayan, hatta, dahası, gelen ışıklara, geçen rüzgarlara uyarak, daima değişen ve kâh böyle ve kâh öyle gözüken şeyler değil midir? Bunların sınırlarını kim tespit edebilir; kim bilir, kim diyebilir ki iyilik dediğimiz şeyler nerede biter, fenalık dediğimiz şeyler nerede başlar?
Sayfa 172 - 2023, Everest YayınlarıKitabı okuyor
Dünyevi hazların sana nasıl baskın geliyor ise ona da baskın gelmiştir, başkasının belli bir günahından dolayı aşırı bir şekilde kınanması doğru değildir.
"Belli ki bir hayranın var," dedi Jamie'ye hızla dişlerini göstererek. Sataşma yoktu. Aşırı özgüvenli bir sırıtış değildi. Sadece bir gülümsemeydi. "En büyük hayranı."
Padişaha sormuşlar dostun kim ?
oda demişki tahttan inince belli olur..
-Ben onlara ne yaptım ki? Bu haksızlık.
-Ha! Haha ha! Çok komiksin. Yaşam bir dövüş ama belli kuralları yok. Kaçabileceğin bir köşe ve yüzüne su fışkırtan biri yok.
Güzel bir hayat. Belki de mümkündü. Başı, sonu belli. Bir yere ait olduğun. Bir amaca sahip olduğun.
Seni düşünüyorum, sürekli düşünüyorum; ama sonra sen yok oluyorsun, zihnimde uçuşan kabarcıklar gibi. Birlikte geçirdiğimiz mutlu günler, gülüşlerimizi unuttum. Seni son gördüğümde, benden, en çok kendinden umudunu kesmiştin. Her zaman beni dinledin, ama acılarını belli etmedin. Seni en son görüşüm böyle olmamalıydı; seni çok özledim, sadece fotoğraflarla yetinmek zor.
Birlikte üstesinden gelirdik, sen benim acılarımı yüklenirken şimdi bana daha fazla acı veriyorsun. Beni bu şekilde bırakmanı aklım almıyor. Sen olmayınca acı çekiyordum, hayatıma girdin ve beni iyileştirdin; sonra çıktın ve çöküşüm için zemin hazırladın.
Seni hatırlamak istiyorum ama gözümün önüne gelen tek şey, solmuş yüzün, sallanan ip ve yere düşmüş bir sandalye. Seninle birlikte yeşermiştim, sen gittikten sonra soldum. Bir daha hiç yeşermemek üzere.
#Sümeyye, 9 Mayıs
“Dostun iyisi, iyi günde belli olur. Siz sevinince gözlerinin içi gülen kaç insan var ki çevrenizde...”
DoğanCüceloğlu
herkesçe
"Herkesçe •
Belli belirsiz,
Bir hayatım sen var iken sessiz .
Bir hayatım sen yok iken sesli.
Bir anım yaşama korkusuyla,
Bir anım yaşama dair kanun gibi,
Ama bildiğim ne varsa sensin.
Sen yoksan nereye sürükler ise oraya,
Çok yoruldum...
Gece ile gündüz arasında
Postacısıyız kendi ömrümüzün
İçimizde yazdığımız mektupları taşırız
Adresi belli olmayan umutlara
Hepimiz masa üstünde
Boynu bükük kalmış birer kağıt kalemiz aslında
En çok ta sustuklarımızla..
Bugün istediği kadar sigara içmeye karar verdi. Yarın olup olmayacağı belli değildi.
O hep benim yarım kalan öyküm olacak.
Ne sonu belli ne de başı.
Yarım ve eksik, tıpkı benim gibi.…
Beni her şeye yeniden başlamaya, temiz bir sayfa açmaya, üzerimdeki tembelliği ve hassasiyeti silkip atmaya ve bıraktığım mücadeleye dönmeye çağıran belli belirsiz düşünceler var zihnimde. Hiçbir sonu olmayan ve düşleyeni yattığı yerde bırakan bir rüya bu, hepsi rüya bunların ama bu rüyalara ilham verenin siz olduğunuzu bilmenizi isterim.
Can yayınları, Mayıs ~2023
Herkesten çok güldü
Belli ki acı çekiyor
