Ben annenin hayatını yaşadım, oysa kendi hayatımı yaşayacak bilgeliğe sahip olmalıyım.Hep başkalarını memnun edeyim diye çabaladığım insanların hiçbiri ortalıkta yok. Ölüm döşeğindeyken, cevap vermem gereken tek kişi, her zaman aynaya baktığımda gördüğüm kişi oluyor. Ona dürüst davranmış olmak daha iyidir.
Merhaba, sesine, gülüşüne, bakışına en çok da yüreğine aşık olduğum adam.Bugün sabah ilk işim seni tekrardan sevmek oldu biliyor musun ? Üşenmedim hiç, tekrar tekrar aşık oldum.Sesini dinledim, mesajlarını okudum.Yine tebessüm ettim, yine seni sevdim.
Düşündüm sonra, nasıl ne zaman girdin hayatıma da en değerli kişi oldun benim için ? Tam yere düştüğümde, tam her şeyden vazgeçtiğim an sen çıktın karşıma. Ellerini uzattın, hiç tanımadan sarıldım sana bende.Bilmiyorum, belki de o an ihtiyacım vardı sana, inan gerçekten hiç bilmiyorum.
Öyle bir vakitte çıkıp geldin ki, ben ilk defa zaman ilerlesin istedim.İlk defa tüm zamanımı sana harcamak istedim.
İlk defa sahiplenildiğimi, ilk defa bu kadar sevdiğimi fark ettim. Söylesene, neden geç geldin bu kadar ?
Neyse, önemli değil zaten ne zaman geldiğin.Gitme sadece, bunu istiyorum senden.Hep bende kal.Sımsıkı sarılırım sana, hiç bırakmam inan ki.
Benimsin sen sevdiğim, sadece benim.
Hep benimdin zaten,
Hadi şimdi sus ve sarıl bana,
ve öyle kal. Burağım
“Senin aydınlığın yetişir bana
Güneşi istemiyorum
Yıldızları istemiyorum
Açma perdeleri
Ben bu karanlığı seviyorum
Bu yalnızlığı bu geceleri”
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar
Çoğu zaman, insanları değerlendirirken yarı yarıya yanıldım, ama hiçbir zaman büsbütün yanılmadım; kaldı ki yanılmamın da isabetli olduğu durumlar var; Çünkü ancak yıldırım gibi güçlü ve kaynak suyu gibi sağlıklı bir hayat söz konusu olabilir burada.
Ben, içinde dostluk sevgisini doğuştan taşıyan adamı severim. Kanı tensel tutkuyla kaynayan kadını severim. Hiç pazarlıksız, delicesine onlara veririm kendimi. Bu bana pahalıya patlar, ama uğradığım hiçbir hayal kırıklığı, arzularımı azaltmadı, hiçbir zaman da azaltmayacak.
Bir kumarbaz hırsıyla şansımı her yerde ararım. Her zaman büyük oynarım, çünkü küçük hesaplardan, eli sıkılıktan nefret ederim. Yanıldığım takdirde de hiçbir şey kaybetmem; öteki taraf kaybeder, insan kendini bütünüyle verirse hiçbir şey kaybetmez. Öyle olsa, kendini hiç düşünmeden ve ayrım yapmadan sunan güneşin de tükendiği idda edilebilir. Bu arada kendiliğinden eriyen buz dağları da erirlerse erisinler! Ancak kazandığımda elime hazine geçer. Dostluktan kaynaklanan sevgiden söz ediyorum, çünkü maalesef tensel zevk yıldırım gibidir; şiddetlidir, ama uzun sürmez.
Sayfa 28 - kitapKitabı okudu
“Öyle çok kadın tanıdım ki ablamın dedikleri doğru hep düzensiz tensel ilişkileri vardı, kadınlar bir objeden başka bir şey değildi. Onları âşık olmadan arzuladım ama biri vardı dokunamıyor, dokunmaktan korkuyordum. Kırılacak incinecek ince bir daldı. Gözlerinde kendimi gördüm, gözlerinde kendimi buldum ve gözlerinde âşık oldum. Tenine dokunmadan kalbine dokundum. Ben ilk kez ona dokunmadan seviştim ve ilk kez bir kadının benim onu sevdiğimden daha çok sevmesini diledim.” Ömür ( Ölüme Giderken)
O zaman rotanı yeniden çiz. Yol değil, yolcu değişir.
