Şarkıların, şarkı sözlerinin tuhaf bir büyüsü var, hele ki hakkıyla yazılanların, şiir tadında olanların... Hafızamdaki şarkı çöplüğünden bu sabah nasibime Mabel Matiz çıktı "sana ben ezelden yazıldım..." diyerek uyandım... Son dönemlerin şahsi kanatime göre en iyi söz yazarı, en azından kelimelerin bir anlamı var... Ezel kelimesi dile pelesenk olmaktan ziyade, söylediğim, söylemek istediğim tek kelime oldu birkaç saattir... Kalu bela sabah sabah neden bana bulaştı ben o yaşı çoktan geçtim derken başka bir şarkıda daha ezel kelimesi çıkınca anladım bugünkü nasibim "ezel" ve "ebed" üzerine... Ezel Kubbealtı'na göre "başlangıcı olmayan geçmiş zaman, başlangıcı tasavvur edilmeyen zaman". Ezelin karşılığı ise "ebed". O kadar ezel, ebed dedikten sonra bir de "bezm-i elest" e yani kaderimizin yazıldığını anı anmak gerek. Rivayete göre bezm-i elestte ruhlar birbirine aşık olurmuş ve fani dünyada hep o enerjiyi, titreşimi, sesi ararmış: "sana geldim ta ezelimden"... Çünkü bezm-i elestte yaratılan ruh henüz bir bedene hapsedilmemiş ve saf enerji halinde... Sözün kısası ezeli ve ebedi dünyada yaşayamanız dileğiyle
"Sana ben ezelden yandım
...
Söylemiyorum
Çok özledim ama
Hasretin ağır, gel de kurtar"
"Bir yanın korktu bir yanım aşık
Bir yanım yandı en güzelinden
Bir yokuştum nereleri aştım ama
Sana geldim ta ezelimden."
Mabel Matiz