Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Cahit Zarifoğlu’nun “ Biliyor musunuz ? Ben bu çağdan nefret ettim. Etimle, kemiğimle nefret ettim” sözlerini kalbimde hissederek okudum. Modern zamanlarda Avrupa’da yaşanmış bir soykırımda, kadere inananların romanıdır İncir Kuşları... Karşılaşacağınız gerçekleri yüreğiniz kaldıracaksa okumanızı tavsiye ederim.
Halil Cibran’la tanıştığım kitabın incelemesini en çok kendime yapıyorum ki hayat yolumda her kaybolduğumda bana yolumu, yönümü buldursun.
El Mustafa’nın ruhu sızısız ayrılamayacağını düşünürken kentten, gün tohumunu hangi anımsanmayan mevsimde attığı bilinmeyen hasat günüdür.Onu yolcu ederken bana kattıklarına teşekkür ederim. Şimdilerde
Kökler’de Kunta'nın meşakkat dolu yaşamı ve ondan sonraki 7 nesil boyunca Alex Haley’e kadar uzanan soyunun başına gelen maceralar anlatılıyor. Beyazlar tarafından Afrika’nın batısındaki Gambia’dan küçük yaşta kaçırılan Kunta işkence edildikten sonra pislik kokan bir gemi ile Amerika’ya götürülüyor.
Abdurrahman Dilipak bir yazısında “Modern batı uygarlığının arkasında Kızılderililerin kanı, kara derililerin gözyaşı, sarı ırkın çalınan alın teri var.” diyor. Çok beğendiğim ve sık sık da kullandığım bir alıntıdır. Kökler’de Kunta karakteri üzerinden köleleştirilen tüm insanların kanına, gözyaşına ve çalınan alın terlerine şahit olacaksınız.
Oldukça etkileyici bir eser. Belirli bir yaş üzerindekiler eserden uyarlanmış diziyi de hatırlayacaklardır. Okuduğum süre boyunca, insanın insana zulmü karşısında, Cahit Zarifoğlu’nun dediği gibi “Ben bu çağdan nefret ettim. Etimle kemiğimle nefret ettim.”
Bahaeddin Özkişi'nin Sokakta adlı romanı ilk baskısı 1975 yılında yapılmış olmasına rağmen sonraki 20-30 yıllık döneme ayna tutuyor, toplumun değişen değer yargılarının, değişim sürecinde meydana gelen kültürel yozlaşmanın fotoğrafını çekiyor adeta. 90'ların sonuyla şiddetini arttırıp 2000'lerin başıyla zirve yapan değişim rüzgarının kurbanı olan
Uzun zamandır Zülfü Livaneli okumuyordum. Ne kadar özlediğimi fark ettim. Diliyle, üslubuyla, yer yer can alıcı cümleleriyle çok içten bir kitap olmuş. Sorularla dolu bir gazeteci, kendini yardım etmeye adamış bir Hüseyin, kapılarını insanlığa kapatmış bir Meleknaz var karşımızda ve daha ne isimler, ne ölümler, ne vahşetler...Cahit Zarifoğlu'nun sözüyle bitirmek istiyorum çünkü bazen sessizlik en iyi tercümandır hislerimize.
"Biliyor musunuz ben bu çağdan nefret ederim. Etimle, kemiğimle, hücrelerimle nefret ederim..."
