Gogol “bir delinin hatıra defteri” gibi memurların sınıf farkını derinlemesine yaşadıklarından , ezilen memur kesimden ve acımasız üst soy (!) insanlardan dem vurmuş. Beni en kendine çeken yönü okurla yer yer bizzat konuşması. Okura bunu açıklamalıyım, şu şahıstan da bahsetmeliyim gibi.
Kahramanımız Akaki Akakiyeviç çalışkan, işine aşık, uysal karakterlidir. Öyleki bu hali dahi onu türlü kötülüklerden, dalga geçilmesinden koruyamıyor. Hep söylerim “ insanları asla memnun edemezsiniz” . Her şey batar bize ‘ her şey problem her şey zor. Bu itibari danışmanı da sevemezler , komiser ve kitapta çokça bahsedilen önemli kişi önemsemez. Aylarını verip, aç ve ışıksız kalıp biriktirerek diktirdiği yepyeni paltosunu çalanları bulmaya kimse soyunmaz. Sonunda bu acıya dayanamaz Akaki
Kendime not;
Sana küçük, basit, ucuz gelen bir mal, bir değer , bir hareket başkası için hayati önem arz edebilir. Bırak insanlar kendini açıklasın herkese bu şansı ver. Sonra o önemli kişi gibi vicdan azabı çekip pişman olsan dahi Akaki çoktan ölmüş olabilir. Pişman olma, sev, önemse ve lütfen değer ver. İyi bir makama ulaşıpta kendini kötülüğe teslim etme
Bu yaz tatilinde çok eskiden okuduğum kitapları tekrar okudum. İnsan Neyle Yaşar da bunlar arasında. Rus yazarlarından dünya edebiyatına en kıymetli klasikleri kazandıran Tolstoy' un en popüler kitaplarından biri.
İnsan niçin yaşar diye sorsak hemen hemen herkesin cevabı birbirine yakındır. İnsan ailesi, anne-babası, eşi, çocukları için yaşar.
Kitapta Sıradan bir memurun (İtibari Danışman) soyluları eleştirisi, onlara olan nefretiyle başlayıp kendisini İspanya kralı ilan etmesiyle son buluyor. Sınıf ayrımının etkisini her güncesinde görüyoruz ve bunun Memuru nasıl rahatsız ettiğini de. Kızıyor, her iyiliğin her güzelliğin generallerin belki kamer-yunker’leri bulmasına kızıyor.
Çerez tadında bir kitap
İyi okumalar ...