İnsanda zeka sınırlıdır, aptallığınsa sınırı yoktur.
Taçlar, tahtlar hep ahmaklar üzerine kılıç zoruyla yükselir.
Egemenlik kılıçla gelir, ama insanlar üzerinde egemenliğini sürdürebilmen için, kendinin bir insan olduğunu unutman gerekir.
Yürek deniz, dil dalgadır. Deniz çırpınmaya başladı mı, denizde ne varsa dalga getirip onu kıyıya bırakır.
Suya dayanma, beye inanma.
Derinlemesine düşünmeyi bilmeyenler için, zafer neredeyse, hakikatte oradadır.
Ağlamak köleliğin, gülmekse özgürlüğün ifadesidir.
Gençken insan kolayca bağlanıyor, kolayca kopuyor. Başarıların, arkadaşların, dostlukların kendisi için hep ilerde olduğunu düşünüyor. Ama yaşını başını aldığın zaman bir de bakıyorsun ki, gençliğinde elde ettiğin şeylerden daha değerli bir şey yok. Kaderini belirleyen gençlikte elde ettiklerin oluyor.
İnsanları adalete çağıranlar değil, Tanrı kullarını kendi kuluna çevirme adetleri koyanlar sapmışlardır doğru yoldan. İlmiye mesleğine leke sürenlerse, bu sapıncı meşru gösterip takdis edenlerden başkası değildir.