Kaybedebileceğin bir şeye bağlandığında, incinmeyi göze alırsın. Sevmek incinmeyi göze almaktır. ( Kemal Sayar)
Hepimiz bunu göze alarak çıkıyoruz o yollara. Biraz mutlu olma umuduyla biraz yaşama bağlanma umuduyla. Herkesin hayattan, aşktan, bir insandan beklediği şeyler farklı tabi. Ne eksikse sende o eksikliği tamamlamak istiyorsun biraz.
Pek romantik kitaplar okumuyorum aslında sırf Ahmet Ümit diye denemek istedim pişman da olmadım açıkçası. Aşk üzerine de erkek ve kadın bakış açıları açısından da gercek bir hikaye olduğunu düşündüm. Ayrıca erkek bir yazarın kadın doğasına bu kadar ince değinmesi de güzel olmuş. Unutmamam için bir alıntı:
''bu gece artık son demiştim kendime. artık o bara gitmeyeceğim. olmadı rafo, yine geldim.
nasıl bir köpek, onu terk eden sahibini bırakmaz, kokusunu aldığı heryerde peşinden koşar durur, bende öyle oldum işte rafo.
stefan beni istemediği halde, başka bir kadın için beni terk edip gittiği halde ben onu bırakamıyorum..."
Güzeldi...