''Ben, şu anda, iki ayrı insanım. Biri her şeye ağlıyor; öbürü her şeye gülüyor.''
Problemim şu ki ben bağımlı bir insanım.
Yalnızca bir kahve içmem ya da yalnızca
bir parça çikolata yiyemem .
İşin esprisi
Ben ki ilgi alaka görmediğimden dolayı Gözlerimden doktora gitmiş insanım,sevgi senin neyine.
Ben de bir insanım. Hiçbir fevkaladeliğim yok. Bir kadere bağlıyım. Birtakım zaaflarla doluyum. Belki herkesten daha zayıf.
Necip Fazıl Kısakürek
"GEÇMİŞİN YÜKLERİNDEN KURTULMAK"
Geçmişte belki çok acı şeyler yaşadın, alman gereken sevgiyi alamadın, kötü muameleye maruz kaldın, belki de ihmal edildin. Sevilmedin, değer görmedin. Yaşadığımız olumsuz olaylardan dolayı hepimiz biraz yaralıyız. Bazılarımız zaman içinde bu yaralarını tedavi ederken bazılarımızın yaraları ise hâlâ kanamaya ve acımaya devam etmekte.
Peki,
Ben, şu anda, iki ayrı insanım. Biri her şeye ağlıyor,
Öbürü her şeye gülüyor.
Yakup Kadri Karaosmanoğlu
Şimdi anlıyorum dedi. Neden köşeme çekildiğimi şimdi anlıyordu. Dünyayı kurtarmak mümkün değil. Beklenen yüce kahraman da ben değilim. Ben de isterdim büyük büyük sloganlar atayım. Ben de isterim çocuklar öldürülmesin. Lâkin ben küçük bir insanım... Bir kurtuluş olacaksa evvela kendimi ve kendi dünyamı kurtarmalıyım. Büyük sloganlarınız sizin olsun. Sahte gözyaşlarınız sizin olsun. Ben dua dua şikayet ettim Rabbime bu çağı. Alın bu çağ da sizin olsun. Ben Cahit Zarifoğlunun "Ben bu çağdan etimle kemiğimle nefret ettim." Dediği yerdeyim...
Ben
Ama biliyorsun nihayet ben de insanım Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor
Hiç gelmeyeceksin sanıyorum O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime Katran gibi bir yalnızlıktır sarıyor içimi Yalnızlığımdan utanıyorum