"Hayat, dokuma tezgâhı gibi basit bir şey değil. Dokuduğun şeyi bir çekişte sökemiyorsun."
Sayfa 353Kitabı okuyor
“Ölümlünün biri öldü diye her seferinde ağlarsan bir ayda boğulup gidersin.”
Sayfa 163
Bazı insanların dünyaya sadece bir mevsimliğine dokunan takım yıldızları gibi olduğunu söyledim.
Sayfa 356 - KirkeKitabı okuyor
Hayat, dokuma tezgâhı gibi basit bir şey değil. Dokuduğun şeyi bir çekişte sökemiyorsun.
Sayfa 353 - PenelopeKitabı okuyor
Onu sevseydim çoktan çekip gitmiş olurdu, oysa kaçınmam tekrar tekrar geri dönmesine neden oluyordu.
Sayfa 161
Prometheus’un kökler gibi derinlere inen sözleri bunca zamandır içimde bekliyordu.
“Hepimiz elimizden geldiğince katlanıyoruz,”dedim.
Sayfa 154
Sanki bir kuyuya bakmışım da ta uzaklarda bir su pırıltısı görmüşüm gibiydi.
Sayfa 145
Ne yaparsan yap, demek istedim, aşırı mutlu olma. O zaman başından aşağı ateşler yağar.
Sayfa 140
Kafeste beslenen bir kuş gibi olmayacağım, diye düşündüm. Kafesin kapısı açıkken bile uçmayacak kadar aptal olmayacağım.
Çoğu tanrının ve ölümlünün hayatları hiçbir şeye bağlı değildir, belli bir plana uygun olmaksızın kâh şurada kâh burada birbirlerine karışır ve açılırlar. Bir de kaderlerini düğüm gibi boyunlarında taşıyanlar, ne kadar kavislendirmeye çalışsalar da hayatları döşemelik kalas gibi dümdüz ilerleyenler vardır.
Sayfa 133
"Ama belki de hiçbir anne baba evladını gerçekten göremez. Baktığımızda sadece kendi hatalarımızın bir yansımasını görüyoruz."
Sayfa 318 - İthaki yayınlarıKitabı okuyor
“Ölen adamların aileleri için altın ayırmıştım zaten.”
“Yaşam altınla geri gelmez.”
Sayfa 125
Hepimiz elimizden geldiğince katlanıyoruz,
Sayfa 154Kitabı okuyor