Ama yalnız bir yaşamda, bir başka ruhun sizinkinin yanına damladığı ender anlar vardır, yıldızların senede bir defa yeryüzüne sürünüp geçmesi gibi.
Hiçlik boşluktur, havaysa başka her şeyi doldurur. Nefestir, yaşamdır, candır, konuştuğumuz sözlerdir.
…sözleri bir sırdı sanki. Taş gibi görünen bir şeydi ama içinde bir tohum vardı.
-“Ölümlüler neye benziyor, söyler misin bana?”
-“Bunun tek bir cevabı yok. Her biri farklı. Paylaştıkları tek şey ölüm.”
Günler, rüzgarın dağıttığı bir gülün taçyapraklari gibi dökülerek ağır ağır geçiyordu
Sayfa 183Kitabı okuyor
Ne diyebilirim? Dünya adil bir yer değil.
Sayfa 306Kitabı okuyor