....
İslami Terör Tartışmalarının Psikolojisi..
Başkalarını yargılayarak, iyi biri olduğumuzu kendimize tekrarlamak zorundayız. "Onlardan" daha çok üzülüyorsak daha iyiyiz. Halbuki insanın duygusal kapasitesi sınırlı ve duyarsızlaşma aklın kendini koruma mekanizmasıdır. Her ölüme ayrım yapmadan üzülmek, ahlaki meziyetten ziyade, kısa
ÜMMETİN SUSKUNLUĞUNU ALLAH'A ŞİKAYET EDEN ADAM (DERİN SPOİLER İÇERİR)
Filistin Direnişinin Unutulmaz Lideri ve Hamasın Kurucusu Şeyh Ahmed Yasin; İzetli bir yaşamın ardından șehadete erișen Şeyh Ahmed Yasin, şehit edilmeden bir yıl önce ümmetin gazzede ve filistinde yaşananlara karşı sessizliğini, o hafızalara kazınan mektubunda Allaha işte böyle şikayet ediyordu:
✅️ Bırakın savaşçı onuruyla ölelim!
Allah'ım!
Maintenant III: Oscar Wilde Yaşıyor
1913 yılı, 23 Mart gecesiydi.
Eğer o kış akşamı hâlet-i ruhiyemi anlatmak isteseydim derdim ki hayatımın en kayda değer anlarıydı. Hayatımın acayipliklerini sunmak istiyorum size, doğasını garipliklerimin; tiksinç doğamı, beni daima doğru bir yola sevk olmaktan alıkoysa da asla hiçbir şeye değişmeyeceğim doğamı: bazen dürüst kıldı beni, bazen
Varlık ,hiçlik , ölüm
Benim Ölümüm [Ma mort]
Ölüm, “duvar”ın öte yanındakilerden olduğu için hiçbir şekilde insani olmayan şey gibi görünürken, sonra bir anda bambaşka bir bakış açısından düşünülmeye, insan yaşamının bir olayı gibi ele alınmaya başlandı. Bu değişiklik çok açık bir biçimde anlaşılır: ölüm bir terimdir ve her terim (ister sonuç, ister başlangıç terimi
Ben Ölecek Adam Değilim
Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.Alıştım bir kere gökyüzüne;
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.
Sıkılırım,
Kuşlar cıvıldamasa dallarında,
Yemişlerine doymadığım ağaçların,
Yağmur mu yağıyor,
Güneş mi var,
Fark etmeliyim
Baktığım pencereden.
Deniz görünmeli çıksam balkona.
Tamamlamalı manzarayı
Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar.
Ekmekten olamam doğrusu,..........
..........
Ben Ölecek Adam Değilim
Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.
Alıştım bir kere gökyüzüne;
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.
Sıkılırım,
Kuşlar cıvıldamasa dallarında,
Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.
Alıştım bir kere gökyüzüne;
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.
Sıkılırım,
Kuşlar cıvıldamasa dallarında,
Yemişlerine doymadığım ağaçların,
Yağmur mu yağıyor,
Güneş mi var,
Farketmeliyim
Baktığım pencereden.
Deniz görünmeli çıksam balkona.
Tamamlamalı manzarayı
Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar.
Ekmekten olamam doğrusu
Cahit Sıtkı Tarancı
#GPÇ
"Yardım edin," dedi Giray kendi kendine. "O ölecek." Bakışları Tugay'a döndü. "O yapmadı, ben aptal bir adam değilim, Tugay, o yapmadı, biliyorum." Tugay'ın gözleri benden ayrılıp Giray'ı buldu. "Yemin ederim o yapmadı," dediğinde Giray ağlamaya başladı ve Defne'yi kaldırıp göğüs kafesine doğru bastırdı. "Neyi anlamıyorsunuz? Ben anlamaz mıyım öptüğüm, sevdiğim aşık olduğum kadının yapıp yapmadığını?" Marco'yla Javier'e baktı. "Yardım edin, onu hastaneye götürelim." Eliyle nabzına baktı sonrasında gözleri irileşti ve kulağını kalbine doğru yasladı. "Yapmadı," dedi ama artık daha çok kendisine söylüyor gibiydi. "Yapmadı. O yapmadı" bir anda öfkeyle ayaklandığında Defne'nin bedenini karlara bıraktı ve Tugay'ı omzundan iteklediğinde "Yapmadı!" Diye haykırdı gür bir sesle. "Onu senin yüzünden kaybetmeyeceğim. O hiçbir şey yapmadı!" Tugay, kardeşinin yüzüne bakarken Giray, Tugay'ın yakalarını topladı ve başını iki yana salladı. "O benim," dedi. "Bu hayatta tek aşık olduğum kadın, Tugay. Yapmaz, öptüğüm o kadın yalan olamaz bilirim ben."
Aslı Arslan