diyelim ki ben şairim. peki sen şiir misin? o kadar güzel misin , kafiyelerin var mı , hissettirebiliyor musun bulundurduğun hisleri. en önemlisi, şiir olabilecek hislerin var mı?
Aşık mı olmadım taparcasına
Bir Mecnun geçti o çöllerden bir de ben
Diz mi çektirmedim alemde Kerem gibi
Ferhat gibi gürz mu sallamadım dağlara
Ne Leyla yar oldu bana ne Aslı ne Şirin
O gün bugün sırtımı kendim sıvazlıyorum
Sabahları sokağa çıkmadan evvel
Cesaret şairim cesaret
Kendi saçlarımı okşuyorum geceleri
Sevgilimin saçları niyetine.
Az evvel annemle babamın ortak kuzeni, annemin kankası ayriyetten ortak kuzenleri amcamla evli olan yengem bize geldi misafirliğe. Doğulu değilseniz daha cümlenin başlangıcında başınız yanmış olabilir. Annem emekli hemşire amcam emekli sağlıkçı yengemin sağı solu sağlık. Sağlık terimi müptezeli olmuş artık. Anneme geçirdiği bir operasyondan ufak bir kesit anlattı annem beş dakikada tıp terimleriyle şov yaptı. Bu kadının oğlu yani ben şairim. Benim kafama tüküreyim. Ama sivri dilimi annemden almışım. Kadın hâlâ tıp konuşuyor 😊
Ben artık ne şairim,ne fıkra muharriri!
Sadece,beyni zonk zonk sızlayanlardan biri!
Bakmayın tozduğuma meşhur Bâbıâlide!
Bulmuşum rahatımı ben de bir tesellide.
Fikrin ne fahişesi oldum,ne zamparası!
Bir vicdanın,bilemem,kaçtır hava parası?
Sordu bir kadın
Kimsin sen
Sahi kimim ben
Şairim desem yalan olur
Şiir yazıyorum desem yine yalan
Kimim ben
Sonsuzluğun sokağında
Elleri cebinde yol alan