Charlie..
Sen üzüldükçe ben de üzüldüm. Onlar seni üzdükçe beni de üzdüler.
İnsan insan olduğu için değil de zekası için ya da etrafındakileri memnun
ettiği kadar mı değer görür hep? Olduğu haliyle kabullenilmek ne büyük nimet. İnsanın ailesi tarafından bile kabul görmemiş olması ne kadar acı…
Sevgisizliğin yetiştirdiği bir beden sevgi karşısında titrer, sevgiyi iterek uzaklaşır, sarsılır, bu sevgiyi kabul edemez. Normal buluyorum. Normal bulmadığım şey, insanın kendisinde bulunan acizliklerden daha farklı acizliklere karşı olan mağrurluğu.. Bunu normal göremiyorum işte.
Ağzım çok sıkıdır hiçbir spoi vermediğimi düşünüyorum.
Eğer yengeç burcuysanız bol peçete öneriyorum kitabın yanında :) İyi okumalar.