umarım iyilerdir.
bugün yılın son günü. bu son günde yoksun. ben bu seneyi de beraber kapatırız diye düşünmüştüm. yine hayatımda olursun ve aramız iyi olur diye düşünürdüm. nasıl oldu, nasıl bu hale geldik bilmiyorum. bu beni çok üzüyor. seni çok seviyorum ben. bunu hep dile getirirdim, biliyorsun. ben senin hiç kötülüğünü istemedim, hep en iyisi seninle olsun
İnsan biteceğini bile bile bir ilişkiye başlar mı?
Bugün hayatımda ilk kez yazı yazıyorum bu sayfaya. Bilirsin, edebî kişilik sende resmi kişilik bendeydi her zaman. Ve yine bilirsin ki, böyle yazılar yazmayı hiç beceremem. Hayatımın en zor dönemi demeyeceğim, daha zor günlerim olmuştu ama sensizlik beni bi hayli yordu. Seni zaten özlemiştim. Düşündüm, o gün sana son kez sarılmıştım ve ikimizde
Benim gibi koparmaya kıyamayan ama o fal da mutlaka bakılacak zorunluluğunu hisseden hunililer var mı 😁🌸
Ben de seni seviyorum papatya 🌼
Git başımdan seni seviyorum..
Aysel git başımdan ben sana göre değilim,
Ölümüm birden olacak seziyorum ,
Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim ,
Aysel git başımdan istemiyorum..
Atilla ilhan
Sevmek dedim yoluna ölmek dedi….
Sevmek Dedim Yoluna Ölmek Dedi…
Sevmek dedim.
Yoluna ölmek dedi.
Yol dedim.
Alıp başını gitmek dedi.
Gitmek dedim.
Bir Ahh çekip dostlardan ayrılmak dedi.
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan seni seviyorum
- Atilla İlhan
Benim gündemim hep ekonomi olacaktır.
Bizim kuzen tıp fakültesinden istifa etmiş...
Yazılım mühendisliğine geçmiş...
Bana da hiç demiyor...
Bayramda konuştuk...
Tamam güzel dedim...
Bayraktar 'da işe başlıcam diyince yüzüm düştü...
Bak kuzen dedim...
Yarın öbür gün bunlar iktidar gibi konuşursa bunlara fena eserim...
Sonra seni buradan çıkarırsalar şimdiden arana mesafeni koy dedim...
Abi ben fiziği seviyorum matematiği seviyorum buradan devam edeceğim dedi...
Bakalım Selçuk beni şaşırtacak mı?
O derece kinliyim bunlara...
Attila İlhan Aysel'e göre olmayabilir.. Ama şiiri tam da bana göre:)
Aysel git başımdan,
Ben sana göre değilim.
Ölümüm birden olacak,
Seziyorum.
Ben kötüyüm
Karanlığım biraz ve çirkinim
Aysel git başımdan,
Seni seviyorum.
Attila İlhan
Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ölümüm birden olacak seziyorum
Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan seni seviyorum
Atillâ İlhan
İçimde öyle ağır bir yük var ki bunu nasıl anlatabilirim ben bile bilmiyorum. Kaybetmenin ardından getirdiği yalnızlık meğerse insanı çok derinden etkiliyormuş. Her seferinde daha da derinden sorgulatıyor. Acaba daha farklı olabilir miydi? Daha çok arayabilir miydim? Nasıl olduğunu sorabilir daha çok vakit geçirebilirdim.
Yaşlandıkça insanlar daha çok çocuklaşıyordu ama biz bunlara tasalanıp durduk. Anlayamadık ki bunun ne çok kıymeti varmış. Bilemedik ki tekrardan onlarla uyumanın ne kadar değerli olduğunu. Bir tebessümün kıymetini. Yapmadık yapmamız gerekenleri. Konuşmadık sormadık duymadık görmedik. Ruhlarımız fani zevklerin peşinde bencilliklerimiz için çırpınırken düşünemedik ölüm nedir ne zaman gelir. Diyemedik bazı şeyler ansızın gider. Aslında hep biliyorduk ama göz ardı ederek yaşadık.
İnsan sonrasında elinde hiçbir şey ile kalıyor. Pişmanlıkları ve kalbindeki bu yük ile bomboş, yapayalnız...
Neden seni çok seviyorum demek bir külfet haline geldi? Neden ebeveynlerimiz bize sevgi göstermenin bu kadar zor bir şey olduğunu öğretiyor. Çok mu zor minnet etmek, özür dilemek sevmek ve sevilmek. Büyüğü ve küçüğü fark etmeksizin çocuk olabilmek. Neden farkında olmadan bastırılmış duygular ve görünmez kalıplar içerisinde yetiştiriliyoruz? Bunun sonunda giden gittikten sonra diyebildiğimiz tek şey değer miydi?
Şimdi soruyorum ben de değer miydi bunca şeye?
"Umutsuz seviyorum.
Yarınsız seviyorum.
Anlıyor musun?
Beklentisiz.
Yani gelme...
Yani ben zaten hiç unutmuyorum seni.
Bu yüzden hatırlatma bana kendini...
Benim seni hiç unutmuyor olmam da kişisel çünkü.
Parmak izim kadar kişisel.
Seni seviyor olmam kadar kişisel.
İnançlarım kadar kişisel...
Seni barındırmıyor.
Seni ilgilendirmiyor...
Orada bir yerdesin.
Hâlâ orada bir yerde beni sevmiyorsun.
Ki zaten ben inanıyorum ki çilekli pasta da sevmiyor beni, ben onu severek yiyiyorum.
Umursamadan yiyiyorum.
Onu yerken beni sevip sevmediği umrumda olmuyor.
Böyle bir şey seni seviyor olmak..."
İz
❝
Seni seviyorum diyip
Sevdiğini yaralayanları görüyorum
Oysa insan sevdiğini incitebilir mi?
Sevdiğini...
Öyle saf öyle güzel sevmeli ki
Sevgisinin izi kalmalı
Ben de seni öyle saf öyle güzel sevmiştim
Başkasının bir daha sevemeyeceği kadar
Biliyorum,
Beni hatırladığında
Hafif bir tebessüm belirecek dudağında
Gözlerin parıldayacak
Her zamanki gibi
Sevgimin bıraktığı izden ❞
🖋️Dedekargınoğlu