Seni kitap koklar gibi seviyorum, buna eminim.
Çünkü ben; çok sahaflar gezdim seni bulmak için...
Ahmet Hamdi Tanpınar
Sana...!
canım arkadaşım,
beni kırdığın bir dönemde bu yazıyı senin için paylaşmıştım.
hayatımda o kadar güzel bir yere sahipsin ki…
ne olur birazcık iyi niyet göstersen
bu kadar kırıcı olmasan mesela…
keşke diyecekken arkandan,
iyi ki dedirtmesen mesela…
ben inanıyorum, hala umudum var
ne kaybedersin sen de birazcık inansan,
bana güvensen mesela…
kaybedeceğimi bilsem bile yine denemek istiyorum,
ne olur anlamaya çalışsan mesela…
kabul edemediğin şeyi biliyorum
“yanacağını bile bile ateşe yürümek bu” diyeceksin,
ama ben yürümek istiyorum,
bu defa çıplak ayaklarımla hem de…
keşke anlayabilsen…
yanımda olmasan bile,
aklımın bir köşesinde hep olacaksın…
seni çok seviyorum, iyi ki vardın
Giden gidiyor yalnızlık sarıyor
Kalp acıyor yürek sızlıyor
Düşünceler dalgınlıklar başlıyor
Aslında yavaş yavaş beden eriyor
Mutluluğu yakaladım diyorsun
Sevip sevildiğini hissediyorsun
Her söze belkide onunla başlıyorsun
