yarasa'nın 21 şiiri
youtu.be/hkJQWf8MfDw?si=...
1
ölüm rengine bürünmüş
bir Ahmet Erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
Waldo bende buradayım. Evet senin kadar hırçın değilim, sessizce ağlıyorum. Fakat bu akşam senin sigaranı burada, hemen yanında, karşında ben yakıyorum.
Waldo bende buradayım
Ne adam vurdum hayatımda, ne de senin gibi sert konuştum.
Ama olsun. Seni görmeye, seni bilmeye, senin felsefeni soludum demeye geldim.
Adımı, sasımı ve nasılımı hep senden, hep sana dair verdim.
Waldo bende burdayım. Burda olmaya çalıştım bir dafe. Ama burda olmaya bilirim, gide bilirim yani. Bunları gizlice ve ansızın bir kağıda yazdım. Sana okumadan ölebilirim, sen ölebilirsin, sana varmayabilirim.
Waldo teşekkür ederim.
Başka bir şey söyleyemem, görüştüğümüzde anlaşırız.
Sen bana kızarsın, belki yüzüme bakmazsın.
Bir şiir yazar, yazdırırsın.
Yanımdan geçersin, burulursun.
Waldo sen kırılmış bir adamsın.
İyi geldin, iyi gidiyorsun, fakat yanına kimseyi almadın.
Waldo seni sevdim, seviyorum.
Ama her zaman burda olmayabilirim.
Başka bir vakit görüşmek üzere ve üzre...
Yağmur ERDEM
(Waldo'ya mektup)
Âzer, şenlikte saz çaldı, deyişler okudu. Cümle ulu sevda ozanlarından, hak aşıklarından, halk aşıklarından hikmetler söyledi. Zulme, yoksulluğa direnen kelamlar etti. Ağalar, Beyler hoşnutsuz kaldılar Âzer'in deyişlerinden, türkülerinden. Uyardılar. Onların korunaksızlıklarını, kaçaklıklarını başlarına kaktılar.
Âzer'in onlara dediğidir:
"Aşık kısmının diline zincir vurulmaz ağalar. Âşık kısmı yürektekini söylemiyorsa eğer, sazına namertlik ediyor demektir. Sazın da, sözün de hukuku vardır. Saza da, söze de yasak konulmaz. Gün gelir o yasak koyanını yer ilkin. Ve de sazın, sözün hukuku ölüme yenik düşmez. Bunu böyle bilesiniz."
Âzer de, Yadigâr da şimdi iyice yalnızlığı seçmişlerdi.
Âğalar, Beyler, onların bütün dünyayı karşılarına aldıklarından dem vurdular:
"Yasak bir sevdaya at koşturanlar, dünyanın öteki ahvaline suskun kalmalı," diye buyurdular:
Bu söz üzre, Yadigâr'ın boynun kaldırıp,
Ağalara, Beylere dediğidir:
"Sevdası uğruna dünya ahvaline göz yuman ere, ben 'erim' demem. Bir sevdanın menzilinde birlikte dizgin tutmam. Sevdamızın toprağında sade ikimiz değil, cümle bir hayat yaşar."
Sayfa 45
Deprem
sen benim kalbimin
bakıcısısın
güldeki karanlık yazıdan
bir mesel
söylemek üzre olan
sussam, razı değil dile
söylesem, derin ve geleneksel
bir hüzündür, dolaşır
elden ele
âh bedenin, zakkum bedenin!
bir dağyolu tadında
ve ben o yolu
kalbiyle bilen
yüzün gizemdir, senin, yokluk!
acı, sessizce yedi dildedir
sevdalar kimdedir, kandedir
ve depremler
senin neren?
kalbim buluşmamızdır, ey ceren!
İstek(will), bir …’den yoksun olma ve ona sahip olamamanın ifadesidir. A, istek duyar B’ye karşı, çünkü B’de olan A’da yoktur. Sizde olan bir şeyi isteyemezsiniz, ancak ve ancak başkasında olan veya başkasında olduğu düşünülen şey istenebilir. Tıpkı aşk gibi.. Aşkın, arzu ve istekle bu derece ilişkili olması tesadüfle açıklanamaz.
Aşk,
Antalya Üzre ~ Kudret SAYLIK
"Birkaç kere gece gelmişti su sırası. Mezarlıktaki bahçemize yemek götürmek lâzım. Elimizde bir el feneri, gece böcekleri ve kuşları sesi... Mezarlığa girmek, sayısız şehir efsaneleri anlatılmış. Oradan koşarak geçişimizin hızını ölçseler belki olimpiyat rekorudur. Gittiğimizde bağırırız "Dede, dedeee". Sesini duyunca rahatlarız ya suyu salmış uzanmış ya bir ağıt ağzında ya da bir mezarda otururken. Nasıl yendiğini anlatmıştı bu korkuyu: Dedem evveli yine bu tarlaya gelmiş akşamüzeri gün yenice batmış karanlık çökmüş. Bir mezarın üzerinde ışık yanıp sönüyormuş, çok korkmuş donmuş kalkmış, ne ileri ne geri gidebilmiş. Bir öksürük sesiyle kendine gelmiş. Meğerse biri mezara uzanıp sigara içiyormuş, adını söylemişti unuttum.
"Ülen amca ben çok korktum" deyince,
"Amcam gel yanıma otur" demiş, " Ben Çanakkale'de savaştım sabah akşam ölüyle yatardık her yaka cesetti, hem de şiş patlamış bası verdiğin yer patlar, çamur gibi cesede basarsın hiç dineleni görmedim" demiş ve eklemiş "Ölüden korkma diriden hatta en yakınındaki diriden kork" demiş. O günden sonra ben de hiç korkmadım ölüden, ne geldiyse en yakındaki diriden..."
Sayfa 30 - Kepez Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Defter-i Divanımız
"youtu.be/Ew8_unY9QhA?si=...
Nur Yoldaş
Mahur
"Bihamdillah ki bî nâm u nişanız âdımız yoktur
dil-i viranemizden özge bir abadımız yoktur
ezelden mazhar-ı ışkız bizim icadımız yoktur
elemler cümle bizdendir anâ isnadımız yoktur
belâ dildendir ol dildâr elinden dadımız yoktur
gönüldendir şikâyet kimseden feryadımız
Turnam, Bir Gün Bırakmayacağım...
Güz geldi mi göçüp gidiyorsun buralardan
Mahzun kalıyor kalbim ve gözlerim..
Sen sevgileri ve yolları hatırlatıyorsun bana
Turnam, bir gün bırakmıyacağım peşini,
Ömrüm oldukça ardından geleceğim..
Bir yamalı yelkenden sular damlıyacak,
Veya gemici şarkıları söyliyeceğim bir şilepte.
Merhaba rüzgâr diyeceğim, merhaba maden kömürü
Verin elinizi,kahve kokulu sahillere.
Turnam,bir gün bırakmıyacağım peşini,
Cümle sevgilere, tekrar buluşmak üzre, veda.
Ormanlar,deniz çiçekleri, yunuslar
Vatanım tuz biber gibi kalbimde ama
Bu sevda başka sevda..
Hiçbir zaman dertsiz kalmadı gönlüm
Bir çift gözden, bir yapraktan, bir kuştan.
Daima daha taze, daima yeni baştan
Turnam bir gün bırakmıyacağım peşini,
Sen nereye, ben oraya, adım adım
İnsan sevdikçe iyileşiyor artık anladım..
Sayfa 14Kitabı okudu
ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
