Bence bazıları bu listeden çıkmalı
Bir; yaşla mutluluğun alakası yok.
İki; cinsiyetle mutluluğun alakası yok.
Üç; görünüşle, yani güzel ya da çirkin olmakla mutluluğun alakası yok.
Dört; zekâ seviyesiyle mutluluğun alakası yok. Dikkat edersen zekâ diyorum, çünkü ben “akıl” ile “zekâ”yı birbirinden ayırıyorum. Testlerle aklı ölçemezsin, testlerle ölçtükleri şey zekâ.
Beş; eğitim düzeyiyle mutluluğun alakası yok. Bu da kulağa şaşırtıcı geliyor değil mi?
Sayfa 195Kitabı okudu
"Ben kötülük edenle kötülüğe maruz kalana aynı yüz ifadesi ile bakamam , her ikisine de gülümseyemem diyorum size. Bunu yaparsam o zaman da kendi yüzüme bakamam diyorum. Hepsi bu kadar, başka bir şey dediğim yok. Sizin mideniz kaldırıyorsa, kötülük edene de kötülüğe maruz kalana da aynı şekilde gülümsemeye devam edebilirsiniz, işin o yanı beni ilgilendirmiyor."
Sayfa 156Kitabı okudu
makar alekseyeviç ne kadar da ben birisi
Tartışmaya hiç olmazsa yarım sözcükle ben de katılayım diyorum, ne kadar düşünürsem düşüneyim bir şey gelmiyor aklıma. Onlar gibi olamadığıma esef ediyorum Varvara'cığım. Ne derler, yaşamış ama dünyadan haberi yok... ben de öyleyim işte. Doğru vallahi, ne yapıyorum boş zamanlarımda? Salak gibi uyuyorum. Oysa tembel tembel uyuyacağıma iyi bir uğraş bulsaydım kendime.
Bana öyle geliyor ki biz çocuk kalmış bir milletiz ve daha olayları ve dünyayı , mucizelere bağlı, 'myth'lere [mit] bağlı bir şekilde yorumluyoruz en ciddi bir biçimde. Aklı başında bir Batılının gülerek karşılayacağı ve bize ölesiye ciddi gelen bir şekilde.
Bir başka nokta daha: öyle bir yarım yamalaklığımız var ki, bizim dramımız , trajedimiz, akıl almaz bir biçimde gelişiyor. Ayrıca , bir trajedinin içinde olduğumuzun farkında bile değiliz. Çok güzel yaşayıp gittiğimiz sanıyoruz . iktidardaki adamlar da, bu sanıyı bütün millet adına dile getiriyorlar. Birkaç aydın dışında bunu anlayan yok gibi. O aydinlar da, sosyal bir takım sözler ediyorlar. Psikolojik yönü boşlukta kalıyor bu meselenin. İnsanlarımız, bu kötü yaşantıyı dile getirmenin, ' muhalefet yapmak' olduğunu sanıyorlar. Yapanlar bile ' muhalefet yaptıklarını ' sanıyorlar bir bakıma . Aslında bir yanlış anlaşılma olduğu halde , anlaşıp gidiyorlar . Bir ' mış gibi yapmak' tutturmuşlar; arabalae yürüyor ya , ekmek yapılıyor ya , iyi kötü suyumuz geliyor ya... mesele yok. Bir taklid yapıyoruz ve Batıya bile kendimizi kabul ettirdigimiz anlar oluyor ( Bir futbol maçında yeniveriyoruz onları )Ya çocuksu gururumuz! Begenilmezsek hemen aliniyoruz, Batılılara iftira atarak kenimizi temize çıkarmak için didiniyoruz . İyi aile çocukları arasında ,onlara çamur atan mahalle çocuğu gibiyiz . Ben buna saflık diyorum ve genel anlamda sempati duyuyorum. İçinde yaşarken de öfkeyle tepiniyorum .
Yusuf Arslan ın odasından ayrılarak Hüseyin İnan ın odasına gitmek üzere koridora çıkıyoruz…..
Koridorda bulunan bir albay yanımıza yaklaşarak:
-imamı ve dini merasimi reddettiler,müslüman değillermiş diyor.
Ben de albaya dönerek :
- bu onların bileceği bir şey diyorum .
-yok yok bunu siz de bilirsiniz, diyor imalı bir tarzda
Bizim arkada gelin damat odamız var. Oraya aldık. Tabii heyecanlılar. Yanlarında ailelerinden birileri de var. Oturdular. Biz de neyin nasıl olacağını anlatıyoruz. Hayırlı olsun mayırlı olsun muhabbeti yaptık. Kız bir garip, bir mahzun, ağzını açmıyor. Gelindir, heyecanlıdır, telaşlıdır o kadar olur dersin. Kahkaha atacak her lafa girecek diye bir şey yok ama bu biraz farklı. Arada odaya giriyorum çıkıyorum. Gülüyorum ikisine de. Belli heyecanlılar. Biz bir ara bu kızla pat diye göz göze geldik. Bir anda yani. Nasıl anlatayım bilmiyorum. Sanki gözlerimize değil de içimize baktık. İçimize baktık diyorum sana anlatabiliyor muyum? Hani sana bakınca kimsenin görmediği şeyler vardır ya içinde saklı duran, ben bu kızda saklı olanı gördüm, o da bendekileri gördü. Bir insanın içine bakabilsen oturup yedi gecede anlatıp bitiremeyeceği şeyleri görürsün. O derece. Bu kız benim ciğerime baktı, ben onun kalbine baktım. Öyle bir şeydi. Birbirimizi gerçekten gördük. Lan dedim kendi kendime bu kız ölüyor, bu kız ölüyor ama kimse farkında değil. Kimse umursamıyor ama bu kız ölüyor. Elim ayağım boşaldı bir anda. Soğuk soğuk terliyorum. Bir kıza bakıyorum, bir damada bakıyorum, bir akrabalarına bakıyorum. Herkes gözüme katil görünüyor. Odadakilerin ellerinde önceden kalma kınalar var, benim gözüme kan gibi gözüküyor. Sanki ellerini kızın kalbine sokup çıkarmışlar kan ellerinde kurumuş. Kızın kanı herkesin eline bulaşmış. Ne yapacağımı bilemedim.
Sayfa 50Kitabı okudu
